Gedragspsycholoog Bert Van Puyenbroeck: “Nu er is versoepeld, wordt de psychische last nog groter. Terwijl we geestelijk wel wat vakantie kunnen gebruiken”

Luisteraar Rita heeft een reis geboekt naar Kroatië met een cruiseboot. Ze is een beetje bang om te gaan, maar alles zou veilig verlopen. Ook zijn er maar 30 personen toegelaten op de boot. Toch wacht ze nog even af om te beslissen of ze echt gaat. Want mensen die hun geplande reis willen annuleren, krijgen die niet terugbetaald als het om corona gaat. Zo zijn dus veel mensen vertrokken zonder echt veel zin.

“Het is een hele uitdaging om nog van het vakantiegevoel te kunnen genieten binnen een context die we niet gewoon zijn. Zowel naar het onveilige gevoel over besmettingen toe, als hoe mensen naar ons gaan kijken wanneer we van een vakantie terugkomen. Ik ken geen mensen die daar heel nonchalant in zijn, die gewoon zeggen: 'Foert, we gaan gewoon op vakantie, en we trekken ons van de rest niets aan.' De meeste mensen maken toch wel een afweging.”

Een financiële rol

“Ook het financiële speelt zeker mee. De vakantie waar we zo naar uitkijken, daar willen we van kunnen genieten. Dat laten liggen heeft ook een financiële kant. Dat is een afweging die iedereen voor zich heeft te maken. Wat veel geld is, is voor iedereen relatief. Maar de meesten hebben lang gespaard voor een reis, want reizen kost geld.”

Een geestelijke rol

“Het tweede element is dat mensen het gevoel hebben dat we toch iets van vakantie moeten hebben. Zolang de quarantaine er was, waren er regels en afspraken. Nu er is versoepeld en de regels meer worden losgelaten, wordt de psychische last eigenlijk nog moeilijker. Nu komt de verantwoordelijkheid bij onszelf terecht. We moeten zelf structuur vinden, waardoor de psychische last groter wordt. En dus kunnen we zeker geestelijk wel wat vakantie gebruiken.”

Angst

“Het is heel duidelijk dat mensen nog met een zekere angst zitten. De meeste mensen vertrekken met een heel dubbel gevoel op vakantie. Enerzijds kijkt men er naar uit. Men heeft mogelijks ook zijn vakantieplan wat bijgesteld naar dichter bij huis of niet meer met het vliegtuig. We krijgen natuurlijk ook berichten uit het buitenland over plotse nieuwe besmettingen. Ga je dan nog vertrekken? Hoe ga je dan terugkomen? Het roept heel veel vragen en onzekerheden op.”

“Het blijft een moeilijke oefening. Ik hoor ook een aantal mensen het gevoel communiceren dat ze willen vertrekken, maar hun vrienden niet. Ze hebben daar dan discussies over. Ik denk dat het heel belangrijk is dat we naar elkaar toe open zijn en duidelijk maken hoe voorzichtig we willen zijn. Er zijn mensen die vertrekken met een lading mondmaskers en ontsmettingsgel op zak. Of sommigen kiezen voor een eigen huisje in plaats van een hotel om de risico’s te beperken. Ik denk dat het heel belangrijk is om elkaar duidelijk te maken dat we met de nodige voorzichtigheid vertrekken. Dat geeft de nodige rust in onze psychologie om van die vakantie nog te kunnen genieten. Hoe kunnen we ontspanning vinden in een vakantie die nooit de ontspanning zal geven die we gewend zijn, is de vraag die je jezelf moet stellen.”

“Ik ga zelf 2 dagen wandelen in Duitsland. Ik zoek de open lucht op en geniet van de vrije natuur. Ik ga niet de massa’s opzoeken, want dat is iets wat heel duidelijk gecommuniceerd is door de virologen en de overheid. Er zijn heel veel andere mogelijkheden om te genieten van je vakantie.”