Sven Nys in De Rotonde: "Ik ben afgestudeerd aan de universiteit van het veldrijden"

"Achteraf bekeken was dat niet zo verstandig, want lezen helpt om zonder fouten te schrijven, maar ik was constant afgeleid, door een gesprek in de achtergrond, een radio, ... Een 'stoornis' zou ik het niet noemen. Het had vooral te maken met interesse. Want als het over een presentatie ging over hoe een fiets in elkaar steekt, dan hoorde ik niet wat er in mijn omgeving gebeurde."

"Ik herinner mij dat ik op een dag op school een voordracht moest geven. Dat ging mij echt niet af. Ik was verlegen, ik kon gewoon op het podium geen verhaal vertellen dat mij niet interesseerde. En dus kreeg ik alweer slechte punten. Maar een paar dagen later vroeg dezelfde  juffrouw of ik tijdens een carnavalsfeest met mijn koersfiets wou langskomen om op te treden voor de mama's en de papa's van de andere leerlingen. Ik heb daar foto's van. Ik sta daar in het middelpunt van de belangstelling en ik voel mij ongelooflijk goed in mijn vel. Daar stond veel meer volk dan toen in de klas maar toen kon ik wel onder druk presteren. Ik voelde mezelf openbloeien."

Motivatie

"Da's echt een voorbeeld van een leerkracht die erin slaagde om mij te motiveren en mij liet inzien dat als je passie hebt voor iets je meer uit jezelf kan halen. Dat is echt heel belangrijk voor heel veel kinderen. Iedereen heeft talent voor iets, maar het is belangrijk dat wie de leiding heeft, in dit geval de leerkracht, erin slaagt om dat talent naar boven te halen. Ik heb dat toen in het vierde leerjaar beseft. Ja, ik durf op een podium mijn ding doen en, ja, ik kan onder druk presteren, op voorwaarde dat het iets is wat ik graag doe."

"Pas op. Ik was niet ongelukkig op school. Helemaal niet. Ik ging gewoon niet graag naar school. Mijn boekentas kwam amper van de fiets. Ik ging gewoon buiten spelen. En toen ik in het middelbaar zat en mijn vrienden mij kwamen ophalen om met de fiets naar school te gaan, is het vaak gebeurd dat ik te laat uit bed was en mijn moeder mij snel met de auto moest brengen. En toch, mijn studies onderbreken, dat is nooit in mij opgekomen. Ik heb altijd ingezien dat dat belangrijk was, op één of andere manier. Maar dat ben ik dan ook weer: dát zijn de regels en die gaan we volgen."

Leren in de praktijk 

Wie mij toen zou gezegd hebben dat ik later boeken zou schrijven en lezingen geven, zou ik gek verklaard hebben. Ik heb vandaag het gevoel dat de sport mijn hogere studies zijn geweest. Ik ben afgestudeerd aan de universiteit van het veldrijden. Alles wat ik geleerd heb, heb ik geleerd in mijn sport. Het is niet dat ze op school hun best niet hebben gedaan om mij  van alles bij te brengen, dat hebben  ze zeker gedaan, maar ik heb alles geleerd in de praktijk. Ondernemen, onder druk presteren, administratie bijhouden, doelen stellen, communicatie. Dat heeft mij gemaakt tot wie ik vandaag ben.

"Ik probeer met mijn capaciteiten het maximum uit het leven te halen. Als ik zie waar ik vandaag sta op mijn 44ste, dan denk ik dat ik daar al aardig in geslaagd ben. Dit is trouwens geen eindpunt. Ik wil nog veel verder, ik heb nog veel dromen. Dat geeft mij moed en doorzettingsvermogen."

Zo vader, zo zoon

Ook zoon Thibau heeft intussen de school verlaten en zet alles op alles op het veldrijden. "Hij heeft zijn middelbaar afgewerkt, net als ik. Maar hij is veel verstandiger. Dat heeft hij van de mama. Hij staat nu al veel verder, is veel rijper dan ik op zijn leeftijd. Maar het klopt dat we dezelfde weg bewandelen. Hij zocht op school ook de grijze zone op, met de hakken over de sloot, terwijl ik ervan overtuigd ben dat mocht hij één keer een boek hebben geopend, hij met 99% zou geslaagd zijn."

"In die zin snap ik wel dat zijn moeder het niet zo tof vond dat hij geen hogere studies heeft aangevat. Maar ik kan dat relativeren. Omdat ik hetzelfde heb meegemaakt en omdat ik ervan overtuigd ben dat hij door zijn karakter, zijn talenten én gebreken, zeker zal slagen in het leven. Het is een doorzetter. Een diploma is dan van minder belang. Waarmee ik niet wil zeggen dat een diploma niet belangrijk is, maar er zijn ook andere wegen die naar Rome leiden. Kijk maar naar mij!"