de inspecteur
Pendelaar Sofie: "Het is bijna onmogelijk om afspraken te maken als je pendelt"
dagboek van een pendelaar
di 3 mrt. - 7:20
Ik had drie dinsdagen op rij een afspraak om 19u, in Wervik. Moet lukken, ik arriveer om 18u42 met de trein in Wervik, dus ik heb tijd genoeg om op tijd op mijn afspraak te geraken. De laatste tijd rijdt mijn trein meestal op tijd, een vertraging van vijf minuten niet te na gesproken.
Enfin, in alle eerlijkheid: eigenlijk weet ik niet wanneer ik 's avonds in het station van Wervik arriveer. Ik blijf gewoon op de trein zitten, en zolang die niet plots verdacht lang stilstaat, of er geen aankondigingen zijn over vertragingen of problemen, veronderstel ik dat ik wel op tijd thuis zal geraken. Soms stuurt mijn man mij een bericht: "vertraging?" en dan moet ik vaststellen dat ik inderdaad vertraging heb. Maar ik let er zelf niet zoveel op.
Behalve als ik een afspraak heb natuurlijk.
Eerste dinsdag
Ik heb meer dan 5 minuten vertraging. In Kortrijk stel ik vast dat de vertraging oploopt. Maar geen paniek, ik zou toch nog vóór 19u in Wervik moeten geraken. In plaats van eerst nog even naar huis te gaan en dan naar mijn afspraak, zal ik meteen moeten doorfietsen.
Het lukt, ik kom enkele minuten vóór 19u aan in Wervik, ik ben maar ietsje te laat op mijn afspraak. Hèhè.
Tweede dinsdag
Ik vertrek op tijd. Ik neem de tram, en dan de metro. In het station Schuman staat de metro een tijdje stil. Dat is niet normaal. Een metro staat nooit lang stil. Ik wacht geduldig. Of neen, ik wacht. Want ik heb geen geduld.
Na twee minuten begin ik over alternatieven na te denken. Als ik hier uitstap en te voet ga, haal ik zeker mijn trein niet. Ik wacht nog even. Na alweer een paar minuten beslis ik toch om uit te stappen. Mijn rechtstreekse trein haal ik sowieso niet meer, de trein via Kortrijk kan ik nog halen als ik naar het station loop. Of fiets. Want ik heb een Villo-abonnement. Daarmee kan ik zo'n gele fiets huren in Brussel.
Zeker is: ik geraak niet om 19u in Wervik. Ik bel mijn afspraak af. En het is dit keer NIET de schuld van de NMBS!
Het is deze keer NIET de schuld van de NMBS!
Ik heb nog nooit een Villo-fiets genomen bij Schuman. Ik bel mijn collega: "waar staan die fietsen hier ergens?" Ze legt het goed uit, ik vind ze onmiddellijk. Ik probeer een fiets te nemen. Ik scan mijn kaart, maar ik krijg geen groen licht en kan de fiets niet nemen. Ik probeer het bij een andere fiets. Hetzelfde. Nog eens. Weer niks.
Verdorie toch, hoe is dat nu toch mogelijk? Blijf ik proberen of begin ik stappen? Of te lopen? Man man, wat een stress alweer.
Ik blijf proberen en krijg uiteindelijk toch een fiets uit het rek. Ik fiets naar het station. Ik fiets niet veel in Brussel. Ik voel me niet zo veilig op die zware Villo-fiets op het drukke fietspad in de Wetstraat. Van auto's heb ik geen last, van andere fietsers (die véél sneller zijn dan ik) en onoplettende voetgangers wel. Enfin, ik fiets, en ik geraak op tijd in het station om mijn trein via Kortrijk te halen. Maar mijn afspraak om 19u, die haal ik dus niet.
Derde dinsdag
Ik heb mijn pech gehad. Deze keer lukt het wél, daar ben ik zeker van. Helaas.
De schermen kleuren rood in het station van Brussel-Centraal. Er is een persoonsongeval gebeurd. Bijna alle treinen hebben grote vertragingen en sommige treinen rijden niet.
Mijn trein naar Wervik staat aangegeven als "vertrek te bevestigen". Zucht. Het is puzzelen geblazen. Welke trein neem ik nu het beste? En wanneer komt die waar aan? Geraak ik om 19u in Wervik of niet? Gokken, rekenen, nadenken. Stress.
Ik neem een trein naar Kortrijk die een half uur vertraging heeft. Die zit overvol. Ik zit op het trapje in het gangetje, tussen andere pendelaars gepropt. Comfortabel is het niet, en je wordt er ook niet gelukkig van.
En dan is er nog die onzekerheid. Moet ik mijn afspraak afbellen of niet? Ik zou misschien mijn aansluiting in Kortrijk kunnen halen en op tijd in Wervik zijn. Maar haal ik die aansluiting? Met hoeveel vertraging zal ik in Kortrijk arriveren? Het is koffiedik kijken.
Op Twitter laat Robbe weten dat mijn trein 42 minuten vertraging heeft. Dat wordt heel erg nipt voor de aansluiting. Maar "contacteer de treinbegeleider, die kan kijken of het mogelijk is om de aansluiting te verzekeren," laat Robbe weten. Ik denk dat Robbe nog nooit een trein heeft genomen.
Zucht. Ik haal mijn afspraak niet. Dit kan ik toch niet wéér laten gebeuren? Ik schakel mijn hulplijn in. Mijn man. "Kan je me aub in Kortrijk komen halen? Anders moet ik mijn afspraak alweer afzeggen." Hij is lief. Te lief. Hij komt mij halen. Ik geraak net op tijd op mijn afspraak.
Vandaag is het dinsdag. Ik heb opnieuw een afspraak om 19u in Wervik. Haal ik ze of haal ik ze niet? Je mag nu stemmen.
