de inspecteur
Pendelaar Sofie: "Veel minder stress en veel meer vrije tijd nu ik de trein niet moet nemen"
dagboek van een pendelaar
vr 10 apr. - 1:34
Nu ik thuis werk, heb ik massa’s extra vrije tijd. Zou je denken. Ik ben normaal gezien bijna vijf uur per dag onderweg naar en van het werk. Bijna. Ik doe er, enkele rit, tussen de 2 uur en de 2 uur en een half over. Afhankelijk van de vertragingen en de frequentie van de metro en tram.
Dus: bijna 5 uur extra vrije tijd per dag! Dat is meer dan een halve werkdag. Hoe vul ik die tijd in, kan je je afvragen?
Minder stress
Geen idee, eigenlijk. Ik slaap sowieso langer. Als ik om 6u opsta en met de trein naar Brussel moet, ben ik meestal tussen 9u20 en 9u30 op kantoor. Als ik thuis om 7u15 opsta, begin ik om 8u te werken. Langer slapen én bijna anderhalf uur vroeger beginnen! Win-win!
Ik moet mij ’s ochtends ook helemaal niet opjagen. Ik moet geen trein halen. Het komt dus niet op een minuut. Of twee. Ik kan rustig ontbijten met mijn man. Normaal ontbijt ik op de trein, en hij in de keuken, alleen, wanneer ik al lang het huis uit ben. Nu ontbijten we samen. Ik vind dat superleuk! Hij ook, hopelijk.
Ik kan ook nog even de afwas doen, of de kippen eten geven. Geen stress. Het kantoor is binnen wandelafstand.
Meer activiteiten
Wanneer mijn werkdag erop zit, kan ik meteen aan het huishouden beginnen. Of in de tuin gaan zitten. Of in de zetel hangen. Zomaar. Alleen een trap scheidt mij van de zetel, de tuin of de keuken. Ik kan boodschappen doen, stofzuigen, een boek lezen, … nog voordat mijn man thuis komt. En als hij thuis is, kunnen we samen koken, hij hoeft het niet meer alleen te doen.
Tegen een uur of zeven, wanneer ik normaal thuis kom, heb ik al van alles gedaan. En toch heb ik nog energie. Niet dat ik nog een marathon kan lopen, maar ik voel me niet opgejaagd. Na een treinrit op een overvolle trein, met veel lawaai en soms zelfs vertraging, ben ik niet zo relaxed.
Ik heb ook nog nooit zoveel naar TV gekeken als de afgelopen weken. Na het avondeten en het opruimen, heb ik al zoveel gedaan, dat ik mij het kan permitteren om languit in de zetel te liggen. Extra vrije tijd dus. En bovendien kan ik later gaan slapen, want ik mag langer slapen. Win-win.
Ik hoop dat mijn werkgever beseft hoe ongelooflijk efficiënt dat thuiswerken is.
Oei
Ik besef plots dat het vele pendelen een grote invloed heeft op mijn dagelijks leven. Ik heb daar nooit echt bij stil gestaan. Het was wat ik deed, het was mijn dagelijkse routine. Ik had er vrede mee. Zal ik er na al die tijd thuiswerken nog vrede mee hebben? Zal ik mij weer kunnen aanpassen aan het dagelijks pendelen? Ik hoop het.
Maar ik hoop ook vooral dat mijn werkgever beseft hoe ongelooflijk efficiënt dat thuiswerken is. Hoe positief het is voor mij, voor mijn omgeving en voor het werk zelf. Hoe thuiswerken een oplossing kan zijn voor overvolle treinen en snelwegen. Welke invloed het heeft op ons welzijn en het milieu.
Oja, ik lees veel minder nu. Ik zit geen drie uur per dag vast in een treinwagon. Ik kan me vrij bewegen, en ik kies vaker andere activiteiten dan een boek lezen. Dus mijn boeken liggen stof te vergaren. Dat is een minpunt. En ik mis mijn treinmaatjes. Dat ook.
