Zo koop je duurzame vis

Wilde vis

De vangst van wilde vis zou in principe vrij duurzaam moeten zijn. Je hebt er bijvoorbeeld geen zoet water en geen antibiotica voor nodig. Maar dat geldt alleen als er met mate gevist wordt. En dat is nu net het probleem. In onze zeeën en oceanen zit er gewoon niet genoeg vis om aan de gigantische vraag te voldoen. Om het visbestand op peil te houden worden er op veel plaatsen quota opgelegd. 

MSC-label

Je kunt je steentje bijdragen door enkel vis te kopen met het Marine Steward Council-keurmerk (het MSC-label hierboven).

Dat heeft 3 belangrijke pijlers:

• aandacht is voor de instandhouding van het visbestand
• zo weinig mogelijk bijvangst 
• geen schade aan de ecosystemen in zee

Het MSC-keurmerk zegt echter niets over dierenwelzijn of over het sociale aspect van de visserij.

Dit kan je ook nog doen voor de wilde vissoorten

• Wissel voldoende af. Koop niet altijd dezelfde soort vis.
• Eet ook eens een onbekendere soort. Zo gaat de vraag naar één vis niet overheersen.
• Vraag na of je volwassen vissen koopt. Door jonge exemplaren te kopen ontneem je hen de kans om zich voort te planten en het visbestand opnieuw aan te vullen.
• Raadpleeg de viswijzer van het WWF. Daar wordt voor elke vissoort en per vangstgebied bijgehouden hoe duurzaam hij op je bord terechtkomt.

Dat is trouwens geen overbodige luxe als je weet dat de kabeljauw in West-Schotland en de Ierse Zee al helemaal uitgestorven is.  

Ook het zalmbestand is in Europa problematisch (wilde zalm is dus nooit duurzaam!). Ook Blauwvintonijn wordt overal overbevist en is bedreigd.

En kweekvis?

Alleen nog kweekvis kopen dan maar? Ook dat heeft enkele serieuze minpunten.

• De vissen die we graag eten, zijn vooral roofvissen.
• Die eten dus vis, en die vis moet ook gevangen worden.
• Maar liefst 40% van alle wilde vis die gevangen wordt dient als visvoer in kwekerijen.
• Om 1 kg zalm te kweken heb je bijvoorbeeld 3 kg vismeel en visolie nodig.
• Bovendien wordt vis vaak gekweekt in de natuur, bijvoorbeeld in zeekooien.
• Het afval komt dus ook in de natuur terecht, en dat zorgt voor stikstof- en fosforvervuiling.

ASC-label

Het keurmerk van Aquaculture Stewardship Council garandeert onder meer:

• dat de vis lokaal gekweekt is,
• dat het milieu niet belast wordt door de kwekerij
• dat het energieverbruik zo laag mogelijk ligt
• Er wordt waar mogelijk visafval uit de visverwerkende industrie als voeder gebruikt.
• Hier is er wel aandacht voor dierenwelzijn en goede arbeidsomstandigheden.

Het kan zelfs nog beter

In Kruishoutem wordt op dit moment de (waarschijnlijk) duurzaamste vis ter wereld gekweekt.

Een viskweker (een spin-off van KULeuven) en een tomatenbedrijf sloegen de handen in elkaar. Ze kweken samen zowel duurzame Omegabaars als duurzame tomaten. Het kweekproces verloopt quasi volledig circulair: alles wordt hergebruikt. Er is bijvoorbeeld geen waterverspilling omdat al het afvalwater gerecycleerd wordt. De vis wordt intussen al in restaurants geserveerd. Je vindt hem ook in sommige vishandels en supermarkten.