Lize Spit over haar nieuwe boek 'Ik ben er niet': "Ik heb geprobeerd om de spanning erin te houden tot op de laatste pagina"

"Het is een liefdesverhaal tussen twee mensen die ongeveer tien jaar samen zijn maar... Het is een liefde die afbrokkelt omdat er een geestesziekte plaatsvindt in de relatie. En het gaat dus over welk effect dat heeft op een relatie", vertelt Lize. 

500 pagina's vol spanning 

Anja Daems heeft het boek gelezen en is helemaal fan! "Ik vind het een geweldig boek. Het is zo spannend. Er zijn psychologische lagen, het gaat over liefde, vriendschap maar ook over loslaten. Ik durfde het einde bijna niet te lezen. Lize, jij moet knettergek zijn in je hoofd (lacht). Maar het is zeker een compliment!", zegt Anja. 

"Ik heb geprobeerd om iets heel spannend te schrijven, het boek is opgebouwd rond een fietstocht. Het personage van de vrouw vertrekt van haar werk snel naar huis, in de hoop nog iets te gaan oplossen daar, iets wat uit de hand dreigt te lopen. Tot op de laatste pagina heb ik geprobeerd om de spanning erin te houden: slaagt ze erin om het goed te doen eindigen of niet? De lezer weet pas op het einde of boek goed eindigt of niet.”  

Persoonlijk thema 

Het nieuwe boek van Lize speelt zich af op een plek waar ze woont, het is heel dichtbij geschreven. "Het is zeker geen autobiografisch boek maar het is wel een onderwerp dat mij persoonlijk heel erg van belang is. Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die manisch-depressief is geweest. Dus ik ken die ziekte van binnen uit. Maar ben ook jaren tijdens het schrijven bezig geweest met research. Ik ben met patiënten gaan praten, heb psychiatrische ziekenhuizen bezocht en heb met dokters gesproken. Ik heb mij enorm ingelezen over dit onderwerp en daar dan een roman over geschreven. Het is een persoonlijk verhaal in de zin dat ik het belangrijk vond om hier iets mee te doen. Ik wou het verhaal ook vertellen vanuit het perspectief van een naaste die iemand ziet lijden aan een geestesziekte", vertelt Lize.

Hoe begin je hieraan? 

Enkele luisteraars vragen zich af of zo een verhaal op voorhand eigenlijk vastligt? "Ik wist wel al de grote lijnen. Het gaat over een relatie van twee mensen die in een jaar heel hard onder druk komt te staan en dat we die relatie een jaar gingen volgen. En die fietstocht – iemand fietst van haar werk naar huis, ongeveer 12 minuten en in die tijdspanne moet het verhaal zich ontwikkelen. Maar tijdens het schrijven kom ik dan dingen tegen die ik kan gebruiken verderop in het boek. Heel vaak begint dat boek zelf te leven en dicteert het zelf een beetje de kant die je uitgaat. Het is een combinatie van zelf beslissingen maken en de geest van het boek volgen. Maar het is moeilijk om over 'gekte' te schrijven, je kan niet zomaar iets geks opschrijven. Er moet een logische consistentie inzitten."  

Tweede boek moet beter zijn? 

Lize schreef ongeveer vijf jaar aan haar tweede boek. Anja vraagt zich af of het succes van 'Het Smelt daar mee te maken had? “Ik heb wel geworsteld en vaak gedacht dat ik het niet kon. Ik ben vaak opnieuw begonnen en veel herschreven. In het begin van het jaar heb ik het door een uitgeverij laten lezen, zij vonden het boek helemaal af. Anders was ik waarschijnlijk nog aan het verbeteren (lacht). Ik denk dat het een beter boek is geworden dan 'Het Smelt'. Meer gelaagder, meer psychologisch en nog spannender opgebouwd. Ik heb wel het gevoel dat ik gegroeid ben als schrijfster door het schrijven van dit tweede boek. Ik kijk helemaal niet neer op dat debuut, ik ben dankbaar dat het bestaat en mensen het omarmd hebben. Ik ben erdoor gegroeid en kan zien vanwaar ik kom." 

Wil jij graag het het hele gesprek beluisteren?