Adriaan Van den Hoof haatte school

Al van bij het begin komt het gesprek automatisch uit bij ‘de school’. Adriaan zat werkelijk te popelen om zijn haat voor dat instituut te ventileren.
 
Het begon al in de lagere school. “Een verschrikking,” verzekert Adriaan. “De hele dag daar zitten op een bank.” Nee, het was niet besteed aan de energieke jongen die hij toen al was. Het beterde er niet op met de jaren.

Er zijn ook lichtpunten geweest in zijn schoolcarrière. Zoals de leerkracht die plots aan de deur stond ten huize Van Den Hoof, om Adriaan te  helpen om te slagen op school. “Die was er zo van overtuigd dat ik dat kon. Eerst was ik natuurlijk niet blij dat die bij mij thuis stond, maar hij heeft het wel gedaan.”
 
Het is een heel parcours geweest voor Adriaan om zijn pad te vinden op schoolvlak. Hij heeft een paar flinke buizen moeten doormaken “Ik  was zo hard gebuisd, ik ging in de min he!” grinnikt hij als hij erop terugkijkt. De zoektocht eindigde in Sint-Lucas, waar Adriaan een omgeving en manier van lesgeven vond die hem wél lag. En hij houdt er een stille droom aan over: tekenaar worden. “In het geheim wil ik dat nog altijd,” bekent hij aan Christel Van Dyck.

Zelfs toen hij nadien op de toneelschool belandde, ging het niet van een leien dakje. Na het tweede jaar in de toneelschool van Dora Van Der Groen, mocht hij niet meer terugkomen. Twee jaar verspild! “Ik was daar kapot van. Maar vooral mijn moeder was daar kapot van.  Als die in één ruimte met Dora Vandergroen had gezeten, dat was niet goed afgelopen,” schatert hij.

Maar gelukkig was er dan weer Jan Decleir, die Adriaan naar de Studio Herman Teirlinck geloodst heeft, en vanaf dan ging het allemaal vanzelf.
 
Adriaan Van den Hoof in de Rotonde, over jong blijven zolang het kan, de zoektocht naar de liefde en vooral: over meedoen.
Wil je weten waar Adriaan Van de Hoof optreedt kan je surfen naar zijn website.  Je vindt er ook de korte inhoud van zijn voorstellingen.