Exotisch fruit voor de feestdagen

Net als velen onder ons ziet Katrien uit Kruibeke de laatste weken in de supermarkt fruitsoorten liggen waarvan ze er veel nog nooit heeft gezien, laat staan geproefd heeft...

"Litchi’s, sterfruit, ananas: dat kennen we intussen allemaal", schrijft Katrien. "Maar wat zijn al de andere 'rare vogels'?

Deze vraag van Katrien hebben we voorgelegd aan Wouter Vanhove, wetenschappelijk medewerker aan het departement tropische en subtropische landbouw van de universiteit Gent. Wouter zit even vaak in het buitenland tussen de tropische gewassen dan in zijn labo in Gent, dus hij weet er best wel wat over te vertellen, over exotisch fruit.

Hoe komt het eigenlijk dat je tijdens de feestdagen vaker exotisch fruit in de rekken ziet liggen?

Dat komt door hun decoratieve waarde, eerder dan door hun smaak. Voorbeeld: sterfruit - perfect voor de kerst door zijn vorm maar nogal neutraal van smaak. Alhoewel dat sterfruit hier eerder decoratief dan smaakvol is, is het wel lekkerder als je die in Zuid-Oost Azië eet.

Een pitahaya is nog zo een vrucht: fantastisch om te zien: de schil is rozig met witte pulp en zwarte pitjes... maar eerlijk gezegd is dit fruit nogal bitter van smaak. Deze vrucht is in de kerstperiode een succes omdat die een aantrekkelijk uiterlijk heeft. Je kan er vb partjes van snijden en er een kaasschotel mee opsmukken.

De pitahaya zou wel medicinale eigenschappen hebben en goed zijn na een nachtje stappen om de kater te verlichten.

Maar de stelling: mooi maar weinig smaak geldt niet altijd! Een mangostan zit er ook mooi uit en is ook superlekker. Het ziet eruit als een harde, bruine bal, een pruim groot.

Schil hem best behoorlijk dik. Zo'n 1 centimeter. Binnenin zitten 3 tot 7 mandarijnachtige partjes in en die alleen zijn eetbaar: sappig, aromatisch.

De schil is best wel hard en dat verklaart waarschijnlijk waarom de mangostan commercieel niet doorbreekt.

Ook heel lekker van smaak is de tamarillo of boomtomaat. Die komt uit Peru en Ecuador. De kweekomstandigheden zijn nogal specifiek, waardoor het heel moeilijk is om die ergens anders te telen.

Smaak: verfrissend zurig-zoet, prettig en aangenaam, lokaal verwerken ze die in sapjes en ze maken er ook een pikante saus van: ajisaus. Die is alomtegenwoordig in Zuid-Amerika. Op elke tafel staat wel een potje aji.


Dan is er de cherimoya. Die komt uit de Andes maar wordt nu vooral geteeld in het zuiden van Spanje. Af en toe zie je ze in ons winkels, maar toch nog behoorlijk zeldzaam.

Ook hier geldt de stelling: een lokaal geteeld exemplaar is altijd veel lekkerder dan een geïmporteerd exemplaar.

De cherimoya is een zeer delicate vrucht. Ze heeft een dunne, niet eetbare, schil. Binnen zit een witte pulp: aardbei, vanille-achtig, rijke en volle smaak, vla-achtige smaak. Voor Zuid-Amerikanen is het een dessert op zich!

WEETJE:

Je hebt twee soorten vruchten: die die je van de boom kan halen als ze niet rijp zijn zoals bananen en dan worden die achteraf nog rijp door het hormoon ethyleen.

Maar een pak andere vruchten doen dat niet : die moet je oogsten als ze rijp zijn, vb aardbei wordt nooit meer rijp na oogst. Cherimoya’s hoort bij die laatste categorie: als ze hier zijn, veel kans dat ze rot zijn. Goed opletten bij het aankopen is dus de boodschap!

TIP voor wie graag mango's lust: als jouw exemplaar nog niet helemaal rijp is, dan kan je het rijpingsproces versnellen door ze in een broodzak met rijpe appels of peren te stoppen.

Exotisch fruit is dat gezond? Of is een peer uit onze achtertuin beter?

Alle fruitsoorten bevatten sowieso vitaminen. Exotisch fruit is niet persé gezonder of ongezonder. Maar met alle groenten en fruit is het wel zo: hoe verser het fruit, hoe beter dat de voedingsstoffen, de vitaminen bewaard worden.

Dat is misschien wel een beetje een vraagteken bij het exotisch fruit hier in de winkels : het is moeilijk te zeggen hoe lang het er al ligt.

Maar behalve de grote hoeveelheid aan vitaminen, bevatten ze ook eiwitten, antioxydanten, en hebben de meesten een of ander positief gezondheidseffect.