"Ik krijg liever een pak slaag dan dat ik ga lopen"

De beslissing om comedian te worden maakte Alex Agnew eigenlijk al op zijn 11de. Toch deed hij er nog een ruime 18 jaar over om die beslissing in daden om te zetten. Nochtans zei iedereen zijn hele leven: “Doe daar iets mee!”

Maar Alex draalde. Omdat hij verlegen was – je zou het hem nu niet nageven – en niet veel durfde zeggen als hij voor een publiek stond. Omdat hij eerder een magere nerd was – en niet de getattoëerde spierenbundel die we nu kennen - die gepest werd. Maar eens de stap gezet was, is Alex recht op zijn doel af gegaan. “De laatste 10-15 jaar van mijn leven zijn het omgekeerde van de jaren daarvoor.”

Alex Agnew, een man van 12 stielen en 11 ongelukken. De laatste stiel was er namelijk boenk op. Het heeft nochtans wat voeten in de aarde gehad. Twee keer niet door het ingangsexamen geraakt bij de Studio Herman Teirlinck. “En ik dacht: komaan man, dat was mijn plan voor de komende 4 jaar!” Tot het Leids Cabaretfestival voor de grote ommekeer zorgde. “Vanaf toen bleek dat ik meer was dan een man die grappig was op café.”

Alex Agnew, de grote mond met het kleine hartje. Een romanticus ook, al is hij op het vlak van de liefde een laatbloeier, of zoals hij het zelf grappend omschrijft: “Het waren droge jaren, mijn tienerjaren.” Maar ze leverden hem wél een mooie 11 op 10 op tijdens een kwisronde met de prikkelende titel Porno uit de jaren 80.

Alex Agnew, diep vanbinnen nog altijd op zoek naar bevestiging door een kritische vader. Want “als ge bij uw vader zijt, zijt ge terug 12 jaar en wilt ge alleen zijn goedkeuring.” En die het vaderschap zélf beoefent met slechts één leidraad: “Ik ga mijn dochtertje regelmatig vastpakken en zeggen dat ik ze graag zie.”