1960: Payola werd in Amerika verboden

Payola

In de jaren 50 was het in Amerika gebruikelijk dat commerciële radiostations betaald werden om bepaalde liedjes gedraaid te krijgen. Want hoe meer een nummer gedraaid werd, hoe meer ervan verkocht werd. Wat ook de populariteit van de artiest ten goed kwam.
Deze praktijk kreeg de term Payola. In 1960 worden dit buiten de wet gesteld. Ieder radiostation kan hiervoor aansprakelijk worden gesteld. 

Het Payola-systeem is er gekomen in de 50-er jaren doordat de traditionele muziekindustrie niet veel aandacht had voor nieuwkomers. Het nieuwe genre 'rock-'n-roll' werd zo gepromoot. Populaire liedjes geraakten in de wijdverspreide jukeboxen en werden zodoende nog bekender.
De DJ's werden betaald met dollars, bontjassen en zelfs met auto's.

Alan Freed

Een Amerikaans parlementair onderzoek in 1960 heeft tot de val van de populaire discjockey Alan Freed geleid. Hij werd de 'vader van de rock-'n-roll' genoemd, omdat hij het begrip 'rock and roll' lanceerde. 
Alain was onder meer de DJ die dit muziekgenre bekend maakte voor een breed publiek. Hij bekende dat hij heel wat dollars had aangenomen om bepaalde liedjes veel te draaien.
Hij gaf ook toe dat hij geld ontving omdat hij zogezegd mede-componist was van liedjes. Zoals bijvoorbeeld "Maybellene' van Chuck Berry. 
Alan Freed werd veroordeeld voor omkoping. 

De term Payola is een combinatie van "pay" en de laatste letters van "Victrola". Victrola was een platenspeler. Het woord Payola kwam er overeenkomstig met populaire namen van producten zoals Pianola, Rock-Ola, Coca Cola of Motorola.