Andrea Croonenberghs: "Soms is het te rustig naar mijn goesting, maar ik mis wat initiatief"

Creatief kantje

Het is al een aantal jaren geleden dat Andrea Croonenberghs op het scherm verscheen, toch heeft ze absoluut niet stilgezeten: ze zingt, presenteert en ontwerpt haar eigen meubels. Dat creatieve kantje is niet echt verwonderlijk. Andrea komt uit een creatief nest met een vader die architect was en een moeder die kleren ontwierp.

Ze kan niet zeggen dat ze veel werk moet weigeren en dat vindt ze jammer: "Als vrouw is het niet makkelijk om ouder te worden in de media. Ik zing, doe regelmatig presentaties en zit in het theater. Maar toch merk ik dat het soms te rustig is naar mijn goesting. Ik ben geen netwerker en liet altijd alles op me afkomen. Ik merk dat ik daardoor wat initiatief en doorzettingsvermogen mis." 

Andrea Croonenberghs heeft een eigen lijn van bijzettafels ontworpen. Ze baseerde haar daarvoor op de vroegere telstaafjes: "Begin jaren zeventig kreeg ik mijn eerste doosje met telstaafjes of cuisenaires. Dat zijn staafjes van één tot en met tien centimeter waarmee we vroeger leerden tellen. Ik was erdoor geïnspireerd en ondertussen heb ik een hele lijn aan bijzettafels. Het leuke is ook dat mensen mij telstaafjes blijven opsturen, ik heb al dozen vol liggen."

Een roerig huwelijk

De ouders van Andrea zijn gescheiden toen ze begin 20 was. "Ze hebben gewacht tot ik op mijn eigen benen kon staan. Maar dat maakte het zo moeilijk. Het was een zeer roerig huwelijk. Er was veel alcohol in het spel, maar ook minnaressen en geldproblemen. Eens ik begin te vertellen, kan ik lang bezig blijven. Er is heel veel gebeurd." 

Andrea blikt met een dubbel gevoel terug op haar jeugd. Ze heeft er veel mooie herinneringen aan overgehouden, maar ze voelt ook nog steeds veel pijn, frustratie en verdriet. "Ik koos partij voor mijn moeder, waardoor ik mijn vader de laatste drie jaar van zijn leven amper gezien heb. Toen ik bericht kreeg dat hij ziek was, ben ik hem wel nog 2 à 3 keer gaan bezoeken, maar de ruzie is nooit bijgelegd. Daar heb ik nu spijt van." 

Geen nakomelingen

"Ik kreeg als kind alle kansen", vertelt ze. "Maar spanningen thuis zorgde er wel voor dat ik niet altijd een evidente jeugd heb gehad." Is het daarom dat ze nooit zelf mama is geworden? Andrea heeft een broer en een zus, beiden ouder dan haar, waarvan niemand zorgde voor kleinkinderen voor hun ouders. "Dat is toch opvallend? Dat er in een gezin van drie kinderen niemand voor nakomelingen zorgt? Dat is voer voor psychologen. Misschien ga ik er ooit nog eens voor in regressietherapie."