radio2 wijs
Andy is slechtziend: "Op mijn 6 jaar heb ik een steekpasser in mijn oog gestoken"
ma 3 apr. - 10:30
Steekpasser in mijn oog
“Het was een stom ongelukje. Zoals elk kind was ik graag aan het spelen met voorwerpen die niet voor kinderen bedoeld waren. Op een gegeven moment is de punt van een steekpasser in mijn oogbol terecht gekomen. Je voelt het niet echt wanneer er een scherp voorwerp in je oog terecht komt, omdat onze ogen bestaan uit zachte materie. Niemand had door hoe ernstig het eigenlijk was.”
“Zelfs de huisarts zei dat er niets aan de hand was. Hij schreef een oogzalfje voor en dat was het. Later is het toch beginnen ontsteken en die verspreidde zich tot achter mijn oogbol. Niet veel later hebben ze mijn oogbol operatief verwijderd. Ik heb drie weken lang in het ziekenhuis gelegen zonder iets te kunnen zien. Dat was vooral om mijn goed oog te laten rusten.”
Ik besefte niet echt wat er aan het gebeuren was. Voor drie weken lang zag ik niets. Mijn papa heeft zichzelf dat erg kwalijk genomen en wou me plezieren met een knuffelbeertje. Toen ik die beer niet kon zien, kwam het pas binnen dat ik ‘blind’ was.
"Ik ben als zesjarige jongen lang met een ooglapje naar school gegaan", gaat Andy verder, "Ik had niet onmiddellijk een oogprothese. Klasgenoten merkte dat ik ‘anders’ was en begonnen pijnlijke commentaren te geven. Ik was raar en werd ermee uitgelachen. Meestal waren het de jongens die mij wouden kleineren. Nu ik er bij nadenk, heb ik nooit problemen gehad met meisjes. Ook niet in toekomstige relaties.
Ik voel me niet beperkt, ik kan alles!
"Ik heb ermee leren leven. Het ongeval gebeurde op mijn zes jaar en ondertussen ben ik vijftig. Daarnaast kan en mag ik alles doen, zelfs autorijden. Het enige wat soms lastig is, is mijn gebrek aan dieptezicht. Wanneer er iemand met mij meerijdt, merk ik altijd wel dat zij best schrikken wanneer ik wat laat rem. Of wanneer ik drankjes moet inschenken, zit ik er soms behoorlijk naast!"
"Je ziet niet dat ik een oogprothese aanheb. Het lijkt gewoon op een echt oog. Mijn iris is perfect nageschilderd. Vroeger had ik een minder realistische prothese en zag je dat er wat ‘mis’ was met mijn oog. Dat was best traumatisch. Ik wou niet eens in de spiegel kijken."
