Ann Van den Broeck herstelt van borstkanker: "Mensen denken dat wanneer de chemo voorbij is, je ervan af bent, maar dat is niet zo"

Het gaat goed met Ann Van den Broeck: “Ik stagneer niet. Ik blijf steeds gestaag vooruit gaan, maar ik ben er uiteraard nog niet. Ik kan al heel veel. Afgelopen mei deed ik mee in een theaterstuk. Als ik toen vergelijk met de repetitieperiode van nu, in september, is dit dag en nacht verschil. Als ik nu moe ben, recupereer ik sneller. Een aantal maanden geleden ging het licht volledig uit: black-out, tekst weg, gaan liggen en slapen. Als ik nu speel, slaap ik de volgende dag tot de middag. Daar moet ik nog rekening mee houden. Verder ben ik wel blij. Als ik op het podium sta en het publiek onthaalt me laaiend enthousiast, is dat superfijn. Dat stimuleert zeker wel.”

"Voorlopig zet ik in op rust en herstel"

Ann Van den Broeck leeft op dit moment als een topsporter. Vorige week was het premièreweek van haar musical 'You are my sunshine': “Dat zijn van maandag tot zondag hele lange dagen. Ik heb me dus gisteren even laten masseren en dat heeft me veel deugd gedaan. Je hebt heel je lijf nodig om die job goed te doen. Voorlopig zet ik dus in op rust en herstel.”

"De mentale klop komt pas later"

Tijdens een behandelingsproces vraagt iedereen hoe het met je gaat. Maar het zwaarste begint pas na de behandeling: “Het blijft een struggle. Die mentale klop komt pas later. Tijdens zo’n chemobehandeling leef je van chemo naar chemo. Je verzorgt je lijf en je overleeft. Er is een planning. Maar voor het herstel word je op jezelf aangewezen. Veel mensen denken: ‘de chemo is voorbij. Je bent ervan af.’ Dus het aantal potjes soep dat je krijgt, slinkt. Je krijgt veel minder bezoek. Het leven gaat door. Dat maakt het pittig.”

"Ik geef mezelf nog minstens tot juni om me weer helemaal oké te voelen", vertelt de actrice en zangeres. "Ik hoop dat ik me tegen dan weer helemaal oké voel, maar bij sommige mensen duurt het veel langer. Ik ontmoette vrouwen die al vijf of zeven jaar van hun behandeling af waren, maar nog steeds last hebben van dingen. Je moet dus nog altijd blijven inzetten om de beste en gezondste versie van jezelf te zijn, dat is het.”

"Ik kijk nu naar mezelf op foto’s en denk: ‘Oh, ik heb weer een uitstraling. Ik straal opnieuw. Er zit een sprankel in mijn ogen.’ Dat was er heel lang niet. Ik kom bijvoorbeeld van superlang haar, dus ik zie er nog totaal anders uit. Het is aanvaarden dat je lijf nog niet is wat het was. Ik ben nog altijd vijf kilogram zwaarder dan een jaar geleden, maar ik ben bijvoorbeeld ook nog niet aan het sporten.”

"Je moet echt een netwerk rond jezelf creëren"

Jezelf aanvaarden, is niet voor iedereen evident: “Alles is confronterend en er verandert heel veel. Maar ik geloof dat alles altijd goed komt. Dat is al heel mijn leven mijn slogan. Dat positivisme helpt veel. In zo’n situatie ontdek of herontdek je dat je vrolijk en positief in het leven staat. Dat was fijn om te beseffen. Het maakt alles veel lichter om door een behandeling te gaan.”

Ann Van den Broeck geeft nog wat goede raad: “Als je iemand in de buurt kent die borstkanker heeft, stuur ze dan eens een berichtje of mopje. Het is beter om iets te sturen, dan niets te sturen. Ook al weet je niet goed wat… Als je iets wil doen voor iemand, geef je dat het best aan. En ook hier: zelfs al weet je niet goed wat. Stuur dat in je berichtje. Als kankerpatiënt kan je dan zelf aangeven om bijvoorbeeld de juiste hulp te krijgen: ‘zou jij eens naar de winkel willen gaan voor mij?’ Je moet echt een netwerk rond jezelf creëren. Creëer een goede achterban, want dat doet heel veel.”

En voor alle andere vrouwen: “Voel. Ga eens voor de spiegel staan. Kijk en voel. Sta dichtbij jezelf. En laat je op tijd screenen. Wacht niet te lang.”