de madammen
Ann Wauters en haar vrouw waren samen zwanger: "Je komt letterlijk handen te kort, het was heel intens"
di 22 jun. - 8:03
Samen met haar vrouw Lot heeft ze drie kinderen: Dree die zes jaar is en Vince en Lou die allebei negen jaar oud zijn.Toch is het geen tweeling! Ann Wauters en haar vrouw Lot hebben iets heel erg speciaals meegemaakt: ze waren beiden op hetzelfde moment zwanger en ze zijn bevallen met een verschil van drie weken. Dat is een unieke ervaring, vertelt ze: “We krijgen dikwijls de vraag of we dit bewust hebben gedaan. Natuurlijk niet! Ik denk dat iedereen wel weet dat zwanger worden ook wel heel veel geluk is en dat je dat niet zo kan plannen.”
Twee keer zwanger
“Mijn vrouw was al veel langer aan het proberen om zwanger te raken", vertelt Ann Wauters. En dat was een moeilijke periode met heel veel ontgoochelingen. "Op dat moment had ze het bijna opgegeven. Ze had zich er bijna bij neergelegd met het idee: oké, voor mij zit het er niet in om zwanger te worden.”
Dus wou Ann te hulp komen: “Ik heb altijd wel zelf een baby’tje willen dragen. Op dat moment voelde ik in mijn carrière aan dat dat het ideale moment was voor mij. Ik was nog niet klaar met mijn basketbal, want ik was toen nog geen 30 jaar. Maar ik had wel nood om er even uit te stappen, want ik was ergens mijn passie wat verloren. Ik wou zo niet verder spelen en ik moest die passie terugvinden. Ik voelde dat het voor mij een ideaal moment was om letterlijk op die pauzeknop te duwen om proberen zwanger te raken. Ik wist ook dat het niet altijd zomaar vanzelfsprekend lukt, omdat mijn vrouw het zo moeilijk had. Het is niet zo: ik wil zwanger worden, dus ik word zwanger. Daarom dat we het elk apart probeerden. Mijn vrouw was nog aan haar traject bezig en ik probeerde ook al eens zwanger te raken. En dan gebeurt het, hé. Het lot, de natuur, … of hoe je het ook wil benoemen, maakt dat wij allebei zwanger zijn.”
Het lot of denatuur maakt dat wij allebei zwanger zijn. Wat nu?
“Voor ons was het een shock, oei, wat nu? We krijgen een ‘tweeling’? Maar ook onze dichte omgeving verstond er niets van. Bijna niemand wist dat ook ik aan het proberen zwanger te raken was. Het was dus een verrassing voor velen!”
“We hadden heel goede zwangerschappen met weinig kwaaltjes", vertelt de basketbalspeelster met een glimlach op haar gezicht. "Maar dat was ook een moment om te vertragen voor mij. Ik had heel veel in het buitenland gespeeld en nu genoten wij zo hard van de kleinste dingen: samen thuis zijn, samen in de zetel te liggen, samen dutjes doen en heel veel lekker eten … (lacht). Want samen lekker eten en nood hebben aan speciale goestingen kwam er ook wel bij. Ik heb bijvoorbeeld enorm veel vanillepudding gegeten. Maar het zijn momenten waar we met twee naar terugkijken en denken: wauw! We zijn heel blij dat we dit samen hebben kunnen meemaken.”
Op 1juni ben ik bevallen en op 1 september moest ik weer beginnen basketten.
Twee keer een kindje
Maar het was niet alleen rozengeur en maneschijn, soms kon het ook heftig zijn: “De eerste drie weken was Lot al bevallen van onze oudste dochter Lou. Dat was een heel intens moment. Om heel eerlijk te zijn, vond ik haar bevalling mooier om mee te maken dan zelf te bevallen. Het mirakel van de natuur van zo dichtbij meemaken vond ik overweldigend. Ik had meteen een ongelofelijke band met onze oudste dochter. Ik lag daar met mijn dikke buik en de eerste baby lag dan op mij. Wij hebben samen zo veel dutjes gedaan in die drie weken."
"Maar dan kwam onze zoon daar ook bij! Toen hebben wij wel echt een paar keer naar elkaar gekeken: hoe moeten wij dat hier doen? Een tweeling is zo moeilijk, want je hebt elk maar twee handen. Je komt letterlijk handen te kort, dus dat was zeker intens."
"En daarbovenop heb ik het ons of mezelf nog een beetje moeilijker gemaakt, want ik wist dat ik drie maanden later terug moest beginnen basketten. Ik had dus maar drie maanden de tijd om mijn lichaam een beetje ‘oké’ te krijgen. En die vanillepudding eraf te krijgen. (lacht) Ook dat was overweldigend! Maar effectief, we zijn exact drie maanden na mijn bevalling vertrokken naar Spanje. Al begon daar ook een heel intense periode, want je volledige sociaal netwerk valt weg. Je bent er helemaal alleen en ik moest vaak basketten, dus mijn vrouw heeft toen echt wel een moeilijke periode gehad met de twee kindjes. Ik kan alleen maar trots zijn op haar! Want zij heeft heel veel zorgen op zich moeten nemen, omdat ik er niet altijd was.”
