radio2 zintuigen
Annemie Struyf over omgaan met ouder worden: “Ik annuleerde mijn facelift-afspraak”
vr 13 jan. - 1:00
Soms zou ik een man willen zijn
Of ze veel in de spiegel kijkt? “Ja, elke morgen en elke avond. Maar ik zeg wel eens aan mijn vriend: soms zou ik een man willen zijn. Die zijn zo veel sneller klaar in de badkamer. Ik kom nu niet meer buiten zonder schmink. Ik voel de blik van de ander te veel, omdat ik op tv kom. Als ik niet bekend zou zijn, ja: dan zou ik me minder schminken.”
Ik had een afspraak voor een facelift
Annemie is 61 en ze vindt dat ze er ook 61 uitziet. Ze observeert met geboeide interesse haar lichaam en hoe het eruitziet. Maar een paar jaar geleden keek ze er anders naar. “Ja, toen wou ik die rimpels weg. Ik voelde de 60 naderen en ik dacht: ik laat plastische chirurgie doen. Alles een beetje laten optrekken: naar boven, naar achteren. Rimpels weg! Ik vond dat ik dat verdiende, want ik moet tenslotte mijn gezicht aan zo veel mensen laten zien.”
Annemie maakte toen een afspraak bij een plastisch chirurg, “die mij meteen een volledige facelift aansmeerde. Ik ging daar helemaal in mee tot wanneer ik las dat hij mijn vel volledig zou opensnijden: toen sloeg de schrik me om het lijf.” Annemie zei de afspraak prompt af. “Ik zou in mezelf hebben laten snijden, puur voor de ijdelheid en niet voor mijn gezondheid. Ik vond dat ineens écht niet meer kunnen. Ik ben nog altijd zo blij dat ik het uiteindelijk niet heb gedaan.”
Mijn lichaam dankbaar dat het me al 60 jaar draagt
Hoe kijkt Annemie nu naar het ouder worden? “Ik ben gezegend met een gezond lichaam: dat is een cadeau. Je moet dat niet tegenwerken, maar omarmen. Het is een illusie om te denken dat je leeftijd en jaren kan tegenhouden. Het is zinvoller om jezelf graag te zien en verandering te omarmen. Ik ben mijn lichaam dankbaar dat het me al 60 jaar door het leven draagt. En dus heb ik ook de rimpels aanvaard. Het is een strijd die toch niet te winnen valt.”
Stop met zagen over je leeftijd
Onlangs ging Annemie mee met haar jongste dochter naar een Afrikaanse kapster. Daar had ze een verhelderend gesprek. De kapster vroeg haar hoe het ging met de kleinkinderen. "Goed", zei ik, "maar dat betekent ook dat ik ouder word."
Toen werd de kapster ineens erg boos op haar. Ze had het zo gehad met al die vrouwen die in haar spiegel zagen over hun rimpels. Ze riep: was je dan liever gestorven op je veertigste? Want dàt is de manier om jong te blijven. Stop dus met zagen over je leeftijd.
"Ik schrok wel even van haar hevigheid maar ik had snel zoiets van: maar je hebt zo gelijk! Hoe ziek zijn wij toch bezig met het proces van ouder worden!?”
"Zo een gesprekken helpen me om dankbaar te zijn. Want waar halen we het toch vandaan te geloven dat jonger zijn beter is dan ouder worden?”, zegt Annemie verontwaardigd. “Ik ben vooral dankbaar voor alles: voor mijn gezegende leeftijd, het grootmoederschap, dat ik programma’s mag maken. Ik besef dat alles eindig is, op een dag zal ook mijn leven dat zijn: maar dat is ok.”
Mijn lief zegt elke dag hoe mooi hij mij vindt
Annemie is ervan overtuigd dat toen zij jonger was, de schoonheidsnormen minder dwingend waren. “We keken niet met die perfectionistische blik naar elkaars lichamen. We waren milder voor elkaar en er gewoon niet zo mee bezig.”
Een moeder speelt daarin een cruciale rol, vindt Annemie. “Je geeft veel door aan je kinderen, ook rond het lichaamsbewustzijn. Ik kom uit een warm nest, met een moeder die totaal niet koket was. Ze had 1 lippenstift die ze vijf keer per jaar gebruikte. Uiterlijk was voor haar geen obsessie. Ik ben haar daar zo dankbaar voor.”
Voor Annemie draait schoonheid om gevoel en uitstraling meer dan om het objectieve. “Daarom zeg ik vaak aan mijn kinderen hoe mooi ik die vind, dat ze er goed uitzien. Ik vind die oprecht prachtig. Mijn partner zegt mij ook elke dag hoe mooi hij mij vindt. Dat is heerlijk. Dan voel ik mij ook mooi.”
Bij kaarslicht werp ik mij op bed
Dat zij en haar partner leeftijdsgenoten zijn die samen ouder worden, vindt ze heerlijk complexloos. “Dus geen facelift voor mij, maar kleine ingrepen. Zoals kaarslicht, Christel, in de slaapkamer. Dat moet je zeker eens proberen. Dat maakt het allemaal wat milder, zachter en glansrijker. Want, wat ben je met een perfect lichaam als er geen klik is? Dankzij die klik, voel ik mij nog altijd voldoende mooi om me bij hem in bed te werpen," besluit Annemie met een ondeugende blik.