Bart Appeltans: “Ik miste leven in huis, dus een hond was een goede oplossing"
Als de muren konden praten
zo 29 sep. - 7:00
"Zelfs de bel is design", vertelt Anja Daems bij het binnenstappen in de deur van Bart Appeltans. “Laten we ons aan de tafel zetten?", verwelkomt Bart haar. "Dat is mijn boerentafel. Het is geen designtafel, maar een vintage-stuk. Ze komt nog van op de Chiro van Dennis, mijn partner. Hij is jaren bij de Chiro geweest. Die stopte op een gegeven moment, waardoor ze een totale uitverkoop deden. Het is dus een tafel waar hij nog als kind of leider aan heeft gegeten. We hebben ze nog voor 25 euro kunnen meenemen. Er was wel een beetje een rel toen, want nog anderen wouden hem meenemen… Maar wij waren het snelst.”
Anja kijkt mee in de kasten van Bart, want blijkbaar heeft hij een gigantische decoratiekast. “Die kuis ik graag om de zoveel tijd eens uit. Nu weet ik niet of ze er netjes bijligt… (lacht).” En ze komt te weten dat zijn mama nog elke vrijdag zijn strijk komt doen. “De essentie is vooral dat ze graag langskomt. Het is niet dat ze zo graag strijkt, maar het is zo een gewoonte al van in mijn twintiger jaren. Op vrijdagvoormiddag komt ze langs, dan probeer ik ook thuis te zijn én mijn poetsvrouw is er ook op dat moment. Vrijdagvoormiddag is er dus veel sfeer in huis tijdens de grote kuis.”
Bo brengt leven in huis
Bart en zijn man Dennis hebben een labradoodle met de naam Bo. Bart heeft er even naar moeten vragen, maar na een paar lieve labradoodles te ontmoeten, ging Dennis overstag. “Bootje heeft haar eigen longchaise in de keuken. Ze heeft er al haar puppy-uitwerpselen op gedaan, dus heb ik hem net geherstoffeerd naar een donkere, grijze kleur. Er staat ook een kinderhekje voor Bo, want ik wil niet dat ze iets moet doen in mijn mooie zetel wanneer ik er niet ben. Ze heeft dus haar eigen speelruimte.”
"Op een bepaald moment begon ik leven in huis te missen", vertelt Bart. “Het is plezierig om ermee bezig te kunnen zijn. We hebben geen kinderen om allerlei redenen, dus een hond was een goeie optie. Je kan het natuurlijk totaal niet vergelijken, maar het is heel fijn. We genieten ervan dat ze hier is. We kunnen ons geen leven meer voorstellen zonder dit beest.”
Een geborgen plek
“Een thuis is voor mij een geborgen plek waar je kan thuiskomen", vertelt Bart verder. "Waar je je goed voelt, waar je graag bent, waar je spullen zijn en waar je altijd naartoe kan gaan. Waar de rust op je valt… Dat is een thuis voor mij.”
Beluister de volledige aflevering van de podcast 'Als de muren konden praten' op VRT MAX.