Bekende Waal Christophe Deborsu heeft zijn Vlaamse vrouw Annick De Wit kunnen overtuigen dat andalousesaus toch beter is dan tartaar

Nachtzoenen in Schelle en Namen

Christophe Deborsu en Annick De Wit hebben elkaar al 5 weken niet meer gezien. Wat doet dat met een goed huwelijk?
Annick: "Het begint lang te duren, net zoals bij iedereen. We waren het al gewoon om deeltijds samen te leven. We vonden het verstandiger om deze weken voorzichtiger te zijn. Ik werk thuis en Christophe gaat veel de straat op en is vaak te gast in televisiestudio's. We zijn daarom op onze eigen stek geplooid om onze eigen kinderen op te vangen en te zien. We wachten nu af, zoals zoveel mensen."
Hoe wordt de nachtzoen uitgewisseld voor het slapen gaan?
Christophe: "De traditionele nachtzoen wordt vervangen door hartjes via sociale media. Voor de rest blijven we innig in contact met elkaar. We bespreken wat ons overkomt."
Annick: "We missen het fysieke contact. Ik mis de armen om hem heen. Ik zie Christophe wel op televisie en hoor hem op de radio, maar samen uitblazen 's avonds na het werk is leuker met twee."

Typisch België

Het boek 'Typisch Belgisch' is geschreven door journalisten Lukas Vanacker en Rik Van Puymbroeck over de gedeelde gewoontes van ons verdeeld land. De Madammen vroegen aan het gemengde echtpaar Christophe Deborsu en Annick De Wit om het boek te lezen en aan de realiteit te toetsen. Ze zijn beide journalist en al 6 jaar gelukkig getrouwd. Zien zij nog de verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië?
Annick: "We zien de verschillen steeds minder. In het begin van onze relatie viel vaak het zinnetje "Ah, doen jullie dat zo? Wij doen het anders." Dat horen we steeds minder aan onze keukentafel."
Christophe: "De keukentafel vormt bij ons een strijdpunt. De sauzen zijn een goed voorbeeld. Voor beide staat op nummer 1 mayonaise, op nummer 2 ketchup, maar op 3 is het in Wallonië andalousesaus en in Vlaanderen tartaar. Wij zijn zover gekomen dat Annick zich heeft aangepast aan mij."
Annick: "Sinds de quarantaine staat er andalousesaus in mijn koelkast. Dat is een manier om Christophe in huis te halen."

Nationalisme van de supermarkt

Vlamingen en Walen drinken en eten heel erg graag. Klopt het beeld dat we in Vlaanderen Bourgondiërs zijn en in Wallonië bon-vivants?
Christophe: "Dat klopt, wij noemen dat in Wallonië het 'nationalisme van de supermarkt'. We krijgen allemaal dezelfde folders van de grootwarenhuizen in onze brievenbus. Er zijn veel gelijkenissen: we eten en drinken hetzelfde. Ook de trappisten verbinden de beide landsdelen. Er zijn 3 trappisten (Orval, Chimay en Rochefort) in Wallonië en 3 in Vlaanderen (Westmalle, West-Vleteren en Achel). Ook op dat gebied zijn we 1 geheel."
Blijkbaar zijn koffiekoeken geen exclusieve Vlaamse gewoonte.
Annick: "Dat is juist, ook in Wallonië kennen ze koffiekoeken. Als ik in Namen ben, word ik door mijn man met koffiekoeken gesoigneerd. Ze zijn even lekker en ze zien er net hetzelfde uit. In Wallonië komen er wel iets meer croissants op tafel. Wij eten graag, omdat we dan nog eens samen zijn. In Vlaanderen wordt er meer witte wijn gedronken, terwijl de Franstaligen eerder een rosé smaken. Ondertussen evolueer ik ook in die richting."

Rester dans votre kot

Hoe zit het met de taal? We hebben in Vlaanderen blijkbaar veel invloeden van het Frans mee gekregen zonder dat we het weten.
Annick: "Er zijn heel woorden die uit het Frans geleend zijn en omgekeerd. In Wallonië kennen ze ook het woord 'kot'. Daar spreken ze ook van 'rester dans votre kot'. Maar dan eerder voor de studenten. Voor de andere mensen is het 'rester à la maison'."
Vlamingen worden bestempeld als bescheiden qua karakter. Geldt dat ook voor de Walen? 
Annick: "Dat is ook zo. Het eerste wat Christophe aan de telefoon altijd vraagt is "Ik stoor toch niet?". Dat is een bescheiden manier om binnen te komen, zelfs als je je eigen vrouw belt. Natuurlijk stoort hij mij nooit en zal hij mij nooit storen. Ik merk die bescheidenheid ook wel in het algemeen in Wallonië."

Verjaardagen 

Vieren de Vlamingen en Walen hun verjaardag even hard en op dezelfde manier?
Christophe: "Er is een verschil in taarten. In Wallonië kopen we meer een merveilleux en Vlaanderen wijkt daar lichtjes van af, zelfs al geven we de gebakjes dezelfde naam."
Annick: "Wij vieren onze verjaardagen op afstand op een creatieve manier. Het zal via het scherm moeten gebeuren als Christophe op donderdag 23 april jarig is. Misschien valt er wel een verrassing uit de bus."

Gemengde huwelijken

Er zijn blijkbaar maar 5 van de 1000 huwelijken van Vlaams-Waalse origine. 
Christophe: "We lijken veel op elkaar, maar we beseffen het niet genoeg. We leven al 5 eeuwen sinds de Bourgondiërs samen, maar de taal is steeds meer een grens geworden. De taalgrens is hét Belgische begrip bij uitstek geworden. In feite is die grens er helemaal niet. Om nog ander voorbeelden te geven die ons verbinden zijn lintbebouwing en koterijen. Gemengde huwelijken zijn het geheim om in te zien dat er meer gemeenschappelijke elementen zijn tussen Vlaanderen en Wallonië.