Bieke Ilegems: bang om te falen

“Mijn ouders hadden me liefst op een praalwagen door Arendonk gestuurd, zo trots waren ze op mij. Nog altijd. Heel ontroerend. Maar tegelijk geeft het me het gevoel van: oei, ooit gaat blijken dat ik zo perfect niet ben.”

Het is een maske

Bieke Ilegems werd 9 jaar na haar jongste broer geboren. Een laatste poging om toch dat langverwachte meisje te krijgen. Zo verwacht dat de huisdokter door de gangen van het ziekenhuis juichte: “Het is een maske!” En een meisje is ze geworden. “Er zit alleen maar meisje-meisje in me. Omdat ik zo ben opgevoed. Het prinsesje onder het stolpje.”
 
Het maakte van Bieke Ilegems een voorzichtig meisje. “De meeste gehoorde uitspraken uit mijn jeugd zijn ongetwijfeld ‘Wees maar voorzichtig’ en ‘Pas maar op’.” Het heeft haar latere leven beïnvloed. Grenzen overschrijden en verandering, liggen moeilijk voor Bieke. 

Perfectioniste

Alles wat ze deed was goed. Wat van haar een perfectioniste gemaakt heeft. “In de ogen van mijn ouders was ik de beste en de knapste. En ik was dat natuurlijk niet. Maar ik deed wel mijn best om dat te zijn. Nog altijd. Ik kan geen dingen half doen. Dat maakt me soms gek van zenuwen.”
 
Met de jaren heeft Bieke daar een oplossing voor gevonden. Omdat dat perfectionisme soms ook faalangst werd. “Zo doe ik geen presentaties meer voor bedrijven in verschillende talen. Ook al ging dat altijd goed. Maar ik werd ziek van zenuwen op voorhand. Dus nu doe ik dat niet meer.”
 
Bieke Ilegems over het lot van het langverwachte meisje, late roepingen en onvermijdelijke liefde voor je tegenpool.