Britt: ik miste mijn papa tien jaar lang elke dag

“Papa verdween met de noorderzon. Ik heb hem tien jaar lang niet meer gezien. En ik heb hem elke dag gemist,” blikt Britt in De Rotonde terug op die tijd. Maar zoals met alles eindigt ze met een positieve conclusie: “Ik ben er een goede plantrekker van geworden.”

BRIEF & CADEAUTJE

Britt vertelt aan Christel Van Dyck wat het betekent als een ouder plots uit je leven verdwijnt. Zonder afscheid. Enkel een brief, die ze altijd bewaard heeft. “Het was bijna mijn verjaardag. Er lag een brief met een cadeautje bij. En dat was het.”

Britt heeft hem een poosje gezocht. Maar ze beschrijft hoe je dan als jonge vrouw de draad van het leven op de duur weer oppikt, en dat ook schijnbaar vlot doet. Met de steun van een mama die er altijd was en haar uiterste best deed om het gemis op te vangen.

GEMIS MAAKT PLAATS VOOR HERINNERINGEN

“En op de duur ben je drie jaar verder, zes jaar, acht jaar… en maakt het gemis plaats voor warme herinneringen aan mooie momenten.” Het is met indrukwekkend begrip dat Britt terugblikt op die periode. “Ik begrijp hem ergens wel. Ik keur het niet goed. Maar ik begrijp dat je zoveel moeite kan hebben met iets wat gebeurt in je leven, dat het makkelijkste is om het even je rug toe te keren.”

Toen de vaderfiguur terug opdook in haar leven, was ze dan ook heel blij. “Sinds vijf jaar is hij terug bij ons. Dat is de max.” Hij heeft een lange periode gemist uit het leven van zijn dochters, “maar hij heeft ons wel gevolgd al die tijd. Hij weet alles wat ik gedaan heb. Dus hij heeft ons even hard gemist als wij hem.”