Burgerbeweging of partij, wat is het verschil?

"Wij zijn geen partij, maar een burgerinitiatief," zegt Michel Meesen van Zele Vlakaf. Zijn beweging hangt niet af van een nationale vleugel, "we zijn mensen met verschillende ideeën en proberen samen over verschillende zaken een overeenkomst te bereiken en daarmee naar buiten te komen." 

Dat hebben de burgerpartijen meestal gemeen, dat er verschillende politieke overtuigen in zitten en dat er geen band is met 1 nationale partij en haar nationaal bestuur. Soms zijn het initiatieven van mensen die zich niet kunnen vinden in het gedachtengoed van 1 partij, of uit onvrede met het beleid, omdat er ruzie is en mensen met scheurlijsten opkomen, of zoals bij KOMOP in Maarkedal, uit een ploeg "die spontaan gegroeid is uit enthousiastelingen die samen kwamen," zoals ze zelf zegt.

Dikwijls hebben burgerinitiatieven een kleiner programma dan de grote partijen, Piss Off in Gent is er een voorbeeld van, die komt alleen op voor openbare toiletten. 

Wat kan zo'n kleine onafhankelijke partij betekenen?

Lijsttrekker Steven Thomas van KOMOP Maarkedal gelooft er in dat een burgerpartij mee kan besturen. Als je er echt voor gaat, zegt hij, dan merken de mensen dat wel. "Als ze voelen dat je ergens voor staat en hen steunt dan moet dat lukken." 

Vlakaf Zele is zo'n partij die in de gemeenteraad zit. Maar ondanks het feit dat er mensen van verschillende politieke gezindheid in zitten, is het toch moeilijk om met meerdere partijen het beleid te voeren, zegt de lijsttrekker. "Omdat we ook wilden ingaan tegen de versnippering van het politieke landschap zijn we samen gegaan met een nationale partij die ons de mogelijkheid liet om onze eigenheid te bewaren."

Geld?

Een partij moet geld vinden om campagne te voeren. Bij een nieuwe en kleine burgerpartij als in Maarkedal zijn de budgetten beperkt zegt Thomas. De initiatiefnemers voorzien budgetten, en "als je het uit idealisme doet of omdat je dat graag doet dan hoef je dat geld niet terug te zien."