Charlotte Van Looy over ontrouw: "Ik was fysiek ziek met hyperventileren, overgeven en flauwvallen"

“Ontrouw beperkt zich niet meer enkel tot de werkvloer. Als je iets wil, of je nu van thuis werkt of niet, zal je altijd wel een manier vinden om daar te geraken.”

Charlotte Van Looy is fysiek ziek geweest toen ze de ontrouw ontdekte. Ze moest ervan flauwvallen en overgeven: “Lichamelijk ziek zijn in deze situatie is normaal. Maar op dat moment lijkt dat niet normaal. Ik moest heel veel huilen, hyperventileren, maar ook echt overgeven en flauwvallen. Dat was gelukkig niet langdurig. Het was de eerste keer dat hartzeer, in de letterlijke zin van het woord, bestond. Ik had steken in de borststreek. Omdat je door een emotioneel trauma aan het gaan bent.” Want wat ze dacht dat was, was niet.

Ontrouw, tussen hart en verstand

Charlotte Van Looy is gaan praten met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, maar deed ook nog andere dingen: “Ik heb geprobeerd om de spelers van het liefdesspel aan het woord te laten komen: minnaars, minnaressen, bedriegers, … Ik heb iedereen wat gesproken.”

Waarom zijn mensen ontrouw? Charlotte Van Looy ging op zoek naar het antwoord: “Volgens wat ik de voorbije twee jaren heb onderzocht, zijn er drie pijlers. Maar de redenen zijn wel heel uiteenlopend. Wat voornamelijk naar voren is gekomen, is een soort van escapisme. Het luchtige van een affaire: je wordt niet meer gereduceerd tot de vrouw die het huishouden rechthoudt of de man die fulltime gaat werken. Je vindt een versie van jezelf terug die je misschien kwijtgeraakt bent tijdens je huwelijk of je relatie.”

“Ik heb ook een aantal mensen gesproken die het uit wraak deden. Niet omdat ze het zelf al hadden meegemaakt, maar omdat de partner in kwestie heel vaak werkt of in het buitenland zit. Het is hier dus een beetje een schreeuw naar aandacht.”

“En sommige mensen zijn niet gemaakt om monogaam te zijn. Je hebt mensen met seksverslavingen of bindingsangst. Maar ook onzekerheid speelt mee: als je partner opeens stopt met het geven van bevestiging? Of toch minder dan in het begin? Het is heel verleidelijk om toch die bevestiging en die complimentjes op een ander persoon te gaan zoeken. Zelfs als je een onzeker persoon van jezelf bent, is het makkelijk om complimentjes te gaan zoeken bij iemand die je minder goed kent dan bij iemand waarmee je al jaren de lakens deelt.”

Charlotte Van Looy gebruikt in haar boek de term 'de spiegelverhouding': “Dat betekent dat je ervan uit gaat dat je partner in staat is of zou moeten zijn om je eigen tekorten in te vullen. Maar ook vice versa. Het doet een beetje denken aan de Griekse mythe van Oedipus, waarbij hij alles is voor de moeder. Maar dat is compleet onmogelijk natuurlijk. Het is een illusie, een vicieuze cirkel waar je niet uitgeraakt. Je bent op zoek naar iets dat niet bestaat.” 

Het aantal huwelijken dat stukloopt door een affaire is nog nooit zo hoog geweest als vandaag: “Maar ik geloof niet dat monogamie niet meer bestaat. Ik vind monogamie en romantiek absoluut geen vergissing. Maar we moeten wel afstappen van veeleisende en idealiserende romantiek. Stap af van het idee: mijn partner moet mijn emotionele gelijke zijn, mijn emotionele aanvulling, mijn intellectuele gelijke, … Dat bestaat niet. Je vindt dat niet allemaal in één persoon. Als je daarnaar gaat streven, ga je nooit in je relatie gelukkig zijn.”

Je kan ontrouw in je relatie wel als koppel overleven: “Maar dat is wel op voorwaarde dat beide partijen in de relatie in staat zijn om het echt los te laten. Het heeft geen zin om het opnieuw te proberen als je toch ten gepaste of ten ongepaste tijden de komende jaren, weken of maanden de misstap van je partner in zijn gezicht gooit bij het minste dat er iets misloopt. Het heeft dan geen zin om het opnieuw te proberen. Je moet kunnen loslaten en dat is niet zo makkelijk. Maar waar een wil is een weg.”

'Ontrouw - Tussen hart en verstand’ door Charlotte Van Looy is uitgegeven bij Houtekiet.