Chris Dusauchoit: "Oog in oog staan met een leeuw doet je voor 300% bewust leven"

Zo vader zo dochter

Deze prachtige vader-dochter-foto werd 26 jaar geleden genomen. “Ik besef dat ik de loterij heb gewonnen, want je kan niet bepalen hoe je kind is. Mijn dochter en ik komen heel erg goed overeen.”

Chris geeft stiekem toe dat hij altijd al van een dochter droomde. “Ik wilde heel graag een meisje om voor te zorgen en mijn wens is verhoord. Nu ze een volwassen vrouw is blijf ik nog altijd voor haar zorgen, maar dan op een andere manier.”

Aaibare leeuw

Als je door het fotoalbum van Chris Dusauchoit bladert, kunnen dieren onmogelijk ontbreken. En het moeten blijkbaar niet altijd katjes, hondjes of aaibare konijntjes zijn. Deze mannelijke leeuw heeft ook veel indruk bij Chris achtergelaten.

“Er is geen enkele vakantie die in de buurt komt van een safari-vakantie. Je komt op het terrein van de dieren en daar gelden de menselijke wetten en regels niet meer. Wat je niet op de foto ziet, is dat deze leeuw samen met zijn groep net een giraf heeft gedood en heeft opgegeten.”

“Het rare aan deze leeuw is dat hij dwars door je heen kijkt. Ik voel me hier heel erg klein, want ik sta nog geen 5 meter van hem af én ik zit in een open Jeep. Oog in oog staan met een leeuw doet je voor 300% bewust leven.” 

West-Vlaamse roots

Hierboven zien we een foto die Chris’ vader eind jaren 60 heeft genomen. Zijn grote hobby was fotograferen. Familie Dusauchoit wandelt hier op z’n paasbest door de Brugse straten vlakbij de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Zijn zus deed op deze dag haar eerste communie.

“Ik ben al een lange tijd weg uit Brugge, het hartje van West-Vlaanderen. Ik houd nog altijd van de taal, maar ik heb het gevoel dat de stad achter glas zit. Het is mijn stad niet meer. Ik denk dat veel mensen die verhuizen zo’n zelfde gevoel hebben als ze terugkeren naar hun geboortegrond.”

Tinder in de jaren 90

Hoe kan het ook anders? Nog meer dieren in het fotoalbum van Chris! Hier zien we zijn twee prachtige Golden Retrievers Madelous en Pushkin. Deze honden leverden hem zelfs zijn tv-carrière op. “Ik was altijd weg van dieren, maar van mijn moeder mocht ik geen hond. Het eerste wat ik deed toen ik alleen ging wonen, was een hond in huis halen. En dat werden er al snel twee.”

“Het waren twee knappe honden: links zie je de moeder, rechts de dochter. Dit is halfweg de jaren 90. Tinder bestond niet, maar als je met twee knappe honden door het park liep werd je om de haverklap wel aangesproken.”

“Dankzij hen ben ik begonnen bij de televisie. Tijdens de uitzending bij Studio Brussel nam ik ze gewoon met me mee. Het waren hele rustige honden. Dat viel op: er werd meteen aan mij gedacht toen er een vervangende presentator nodig was voor het televisieprogramma Dierenkliniek."