Christel Van Dyck ontmoet Niels Destadsbader: "Net alsof ik met mijn zoon aan tafel zat"

Wat precies, kon ik toen niet meteen benoemen. Zelfs toen ik hem voor het eerste ontmoette kon ik er niet meteen de vinger op leggen want wat maakt dat iemand er uit springt? Ik herinner me nog de eerste keer dat ik Clouseau zag, op Markrock in Leuven, in 1987 en dacht: “Dat mager manneke daar vooraan, trekt wel alle ogen naar zich toe.“ 

Niels had voor mij dezelfde impact. Een geweldige uitstraling, charisma noemt men dat, maar ook iets heel herkenbaar. Hij zou jouw zoon, schoonzoon, kleinzoon  of buurjongen kunnen zijn. Hij was iemand waar ik meteen in geloofde. 
 
Ik herinner me nog hoe jammer ik het vond dat hij de VRT verliet voor VTM.  Ik heb hem toen daarover een mail gestuurd met allemaal lovende woorden en ik heb een lief antwoord terug gekregen.
 
Wat is het geheim van het succes van Niels Destadsbader? Dat charisma waarvan ik al sprak en talent natuurlijk ook. Maar ook trouw en loyaliteit want die kernwoorden heb ik vooral onthouden uit ons gesprek in De Rotonde. Een jongen waarvan de navelstreng met zijn geboortedorp Deerlijk nog niet doorgeknipt is, het dorp waar hij groot geworden is, de band met zijn familie, zijn vrienden. 

Hij heeft stevige wortels en dat houdt iemand met beide voeten op de grond. En ja, het was echt alsof ik mijn zoon aan tafel had die avond. “Komaan Niels, je moet nu gaan slapen, het is al laat!" 😊