Dana Winner: "Ik vond mijn scheiding een groot falen van mezelf"

In 2009 gingen Dana en haar toenmalige partner uit elkaar, een beslissing dat ze zelf als een groot falen beschouwt. "Ik ben thuis katholiek opgevoed, en je trouwt dan in goede en slechte tijden. En toen we dan scheidden, dacht ik, 'ik ga in tegen die regel, die ik zelf beloofd heb in de kerk.' Ik vond dat een groot falen van mijzelf. Natuurlijk word je ervoor verwittigd, 'doe het niet, je hebt een kind', zeggen mensen dan. En dat is ook zo. Als ik nu mensen hoor zeggen dat ze willen scheiden, zeg ik ook 'denk na.' Op dat moment denk je dat het gewoon een stap in je leven is, dat je kinderen zich wel zullen aanpassen, dat het gewoon een nieuw hoofdstuk is. Maar je mag er toch niet zo licht overgaan vind ik. Het is toch een stukje egoïstisch zijn."

"Je beslist niet alleen over jezelf, maar je beslist ook voor je hele aanhang"

"Ik heb er voor mezelf geen spijt van, maar naar mijn dochter toe heb ik wel spijt. Je beslist niet alleen over jezelf, maar je beslist ook voor je hele aanhang. Vooral je kind kiest er zelf niet voor, zij wil dat mama en papa gewoon samen blijven. Mijn vader heeft het dikwijls gezegd tegen mij, dat er in elke relaties hoogtes en laagtes zijn, en dat je moet proberen eruit te geraken. Mij is het niet gelukt. Ik denk dat als we iedereen oprecht zouden vragen, of scheiden voor iedereen goed is, dan denk ik dat het antwoord nee zou zijn..."

"Mijn man en ik zijn niet als vijanden uit elkaar gegaan, en dat is wat ik bedoel. Er was bij ons geen essentieel probleem. Daarom dat ik denk, doe het het niet, probeer er toch uit te geraken. Ik denk dat het voor de kinderen toch de beste oplossing is. Ik denk dat je in elke relatie wel ups and downs hebt, je gaat me niet vertellen dat in een nieuwe relatie alles rozengeur en maneschijn gaat blijven. Daarom, probeer het toch maar op te lossen als het op te lossen valt."

Intussen heeft Dana een nieuwe partner, en heeft ze het ook met haar dochter uitgepraat."Ik ben nu heel gelukkig hoor, maar ik merk het vooral toch wanneer we op vakantie zijn. Dan zie ik allemaal ouders samen met hun kinderen. En dan denk ik, mijn dochter is wel mijn kind, maar niet die van mijn nieuwe partner. Maar mijn dochter neemt mij niks kwalijk, ze zegt dat ik mijzelf te veel een schuldgevoel aanpraat."