David Davidse: "Gouden medaille voor uitstelgedrag"

Geboren worden als zoon van 's lands populairste nonkel, het is geen cadeau. Tot die conclusie kom je na het levensverhaal van David Davidse, musicalzanger, stemcoach en toch ook heel erg 'zoon van'.

David beschrijft de bijwijlen turbulente rotonde van zijn leven met de nodige humor. Na meer dan 60 jaar in dit leven, kan hij het erg laconiek vertellen allemaal. En met een grote liefde voor de hoofdrolspelers.

Over het feit dat zijn vader geen kinderen wilde. "Hij was een uitstekend persoon met een grote groep kinderen. Maar privé... Als hij ergens binnenkwam, begonnen de baby's spontaan te huilen. Hij wist zelf niet hoe dat kwam."

Maar ondanks de bedenkingen, kwam David er dan toch. Hij bleef enig kind, maar niet eenzaam, want hij had het fijne gezelschap van Lina en Luna, zijn denkbeeldige vriendinnen.

Over de strubbelingen in het huwelijk van zijn ouders "Ik heb 2 ongelofelijke ouders. Geweldige mensen. Creatief. Maar de combinatie was héél slecht."

En zo ontpopte de jonge David zich al op jonge leeftijd tot een surrogaat-echtgenoot voor zijn moeder, en de dappere niet-flauw-als-zijn-moeder-jongen voor zijn vader. "Maar het voordeel van vroeg volwassen moeten zijn, is dat je dat kindse, dat speelse voor de rest van je leven houdt."

David Davidse, over humor als manier om ruzies te vermijden, over vuile manieren, barbiepoppen in praalwagens van Lego en zijn gouden medaille voor uitstelgedrag.