De Rotonde
De droomfabriek van Sabine De Vos
do 8 sep. - 0:15
"De belangrijkste dingen in je leven gebeuren omdat mensen je verplichten een afslag te nemen. Moeilijk!"
Ze heeft altijd erg goed geweten waar ze naartoe wlde, Sabine De Vos. Is het een gevolg van een jeugd met een ziekelijke moeder waardoor ze nooit de klassieke moederfiguur heeft mogen ervaren? Of het gevolg van enig kind zijn, waardoor ze al jong op zoek ging naar volk om haar heen?
Of is het gewoon genetisch bepaald? Dat zeker ook, vindt Sabine. “Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik kom helemaal niet uit een creatieve familie, maar heb al vroeg gevoeld dat dat mijn pad was.”
Recht op doel
Sabine wist wat ze wilde, en ging recht op haar doel af. Ook al maakte ze bepaalde keuzes soms ook niét. Zoals naar de Fame school gaan, bekend van de toen razend populaire tv-serie. "Er zijn heel veel afslagen in mijn leven die ik niét genomen heb, omwille van mijn mama en mijn papa. Ik ben enig kind he. Anders had ik het zeker gedaan. Honderd procent zeker. Ik had nachtenlang opgediend en afgewassen, als dat nodig was geweest. Maar ik zou het gedaan hebben."
Altijd onderweg
En Sabine, die volgde haar pad. Instinctief bijna. “Je hebt mensen die over alles tien keer nadenken. Ik denk bij niks na,” vat ze al lachend samen. Sabine volgde haar hart. Waar dat haar ook bracht. Of dat nu in een kibboets in Israël was, of bij de jetset van Marbella. Sabine is altijd onderweg geweest. En zal dat altijd doen. “Reizen is heel belangrijk voor mij. Als ik op mijn sterfbed ga liggen, ga ik nog altijd vloeken van: verdorie, ik ben nog niet in Costa Rica geraakt. Of ik heb de Orient Express door Rusland nog niet kunnen nemen tot in Vladivostok.”
Littekens
Alleen ziekte kon woelwater Sabine - "ik percipieer mezelf nochtans als een rustig mens" - tot stilstand brengen. "Kanker, dat is de natuur en daar kan niemand iets aan doen. Op de natuur kan je toch niet kwaad zijn." DIe natuur heeft nochtans haar grote droom onmogelijk gemaakt: een groot gezin. "Ze nemen je vrouw-zijn af. Abrupt. Het enige wat ik echt wou in het leven, was een gezin met veel kinderen. Als je zoiets meemaakt, is je lichaam getekend. Maar het zijn de littekens aan de binnenkant die het meeste pijn doen."
Sabine De Vos, over de keuzes die je maakt en die voor jou worden gemaakt, over niet willen kiezen als je alles tegelijk kan doen, en over blijven hopen en dromen. Want het leven staat te trappelen om geleefd te worden.
