radio2 spits
Deelneemster The Greatest Dancer Amina: "Ik vind het belangrijk dat niemand de oorlog vergeet"
vr 24 feb. - 2:47
Een jaar oorlog, een jaar angst
"Het was een emotionele rollercoaster. Ik was bang toen de oorlog startte en ik zei tegen mijn mama dat ik niet wou blijven. Van haar mocht ik vluchten en dat heb ik dan ook gedaan. Ik had een pennenvriendin van België en ik mocht bij haar gezin een paar maanden verblijven. Ik dacht dat het snel voorbij ging zijn, maar ondertussen zit ik hier al een jaar. Gelukkig, ben ik hier met open armen onthaald geweest."
De kans dat haar familie naar hier komt, is onwaarschijnlijk. “Mijn moeder wil niet vertrekken zonder mijn vader en hij mag het land niet verlaten.” Toch probeert ze contact te houden met het thuisfront. "Ik mis mijn broer het meeste. We hadden een typische broer-en-zusrelatie. Maar natuurlijk mis ik ook mijn ouders. We bellen vaak via FaceTime, maar we proberen elkaar dagelijks kleine berichten te sturen zoals ‘Goeiemorgen’ en ‘Slaap lekker’.” Het is niet altijd gemakkelijk om in contact te blijven. “Het is afhankelijk of mijn familie al dan niet elektriciteit heeft.”
Mama, ik ben bang. Ik wil hier niet blijven.
The Greatest Dancer
Amina Morozova deed in Vlaanderen mee met de audities voor het dansprogramma ‘The Greatest Dancer’. De spiegel ging niet open voor haar, maar toch is ze trots op haar prestatie. Ze maakte zelf de choreografie door verschillende klassieke en traditionele Oekraïense volksdansen te combineren, maar er zat ook een verhaal achter. “Mijn dans weerspiegelt het leven voor en na de oorlog. Het begint heel vrolijk, maar de muziek verandert na de explosies.”
Dansen blijft altijd haar passie en zorgt ervoor dat ze haar gedachten kan verzetten. “Dansen geeft me de ruimte om te ademen”. Ze studeerde deze zomer af als danslerares. “Vorig jaar in februari had ik mijn eerste job te pakken, maar een week later startte de oorlog en stopte die job meteen.” Ze hoopt hier werk te vinden dat aansluit bij haar grote passie.
Nu ze in België is, geeft ze vrijwillig dansles aan Oekraïense kinderen. Een aantal kinderen kwamen naar de auditie van Amina kijken. Toen de spiegel niet openging, waren zij vooral teleurgesteld. Amina kon ermee leven, want ze had haar grootste doel bereikt. “Ik wou vooral de Oekraïense cultuur meegeven aan Vlaanderen”.
