de madammen
Dokter Devroey op dieet: "Ik draag opnieuw mijn hemden en broeken van 15 jaar geleden"
ma 17 jan. - 9:00
Mijn jaarlijkse bloedtest deed al een alarmbelletje rinkelen. Een te hoge bloedsuiker, ai. Als dokter weet je hoe laat het dan is. Ofwel krijg je dan te maken met suikerziekte of moet je actie ondernemen en iets doen aan je gewicht. Maar als ik eerlijk ben, waren er ook wel al andere signalen. In de winkel vond ik geen hemden meer die mij nog pasten. Standaard stonden alle knoopjes open en dat was ook niet flatterend voor het zakje cement dat ik extra op mijn buikje meesleurde. Of nog erger was het wanneer er weer een knoop afscheurde of afsprong. Liever geen kledij op maat, tijd voor actie dus.
Intussen zijn we 9 maanden later en is de weegschaal mijn beste vriend. Een jaar lang had ik ‘m ostentatief genegeerd, omdat ik het cijfer gewoon niet wilde weten. Ik stak mijn kop in het zand. Maar nu sta ik er elke ochtend op na het ontbijt. Het is mijn vinger aan de pols. Bij elke mijlpaal deel ik ook een foto op mijn sociale media, en het is zo’n motivatieboost om elke keer de reacties te lezen. Dank je wel daarvoor.
Dat cijfer bleek trouwens 116 te zijn. Intussen is het gedaald naar 95. En mijn hemden… Goed nieuws daarover. Ik hoef niet te gaan shoppen, ik pas opnieuw in de hemden en broeken van 15 jaar geleden toen ik wat strakker stond. Met dank aan mijn vrouw die ze, zo zorgzaam als ze is, netjes heeft bewaard. Het enige nieuwe item dat ligt te blinken in mijn kleerkast, is een nieuwe riem. Gekregen van mijn dochter als nieuwjaarscadeau. De exemplaren die ik had, heb ik moet inkorten met 10 centimeter, de gaatjes waren letterlijk op.
Op naar nog een gaatje minder dus, en een knoopje meer.
Gezonde groeten,
Dokter Devroey