'Don't you want me' van The Human League werd opgenomen in het toilet en nog 7 andere weetjes over de Engelse popgroep uit de jaren 80

StarForce

Aanvankelijk heette de groep 'The Future'. Daarna vonden de bandleden inspiratie voor de groepsnaam bij 'StarForce', een sciencefiction-gezelschapsspel. In het spel heet één imperium The Human League. 

Portier

Vooraleer Phil Oakey zanger van The Human League werd, werkte hij als portier van een ziekenhuis, waar hij 50 Engelse pond per week verdiende. Phil had helemaal geen zangervaring, maar omdat hij opvallende kledij droeg, zag hij er alvast als een artiest uit. Hij kon ook geen keyboard spelen en wist nauwelijks waar de toetsen van een saxofoon stonden. Hij kon wel teksten schrijven.

Joanne en Susanne

In 1980 zocht Phil Oakey dringend twee zangeressen om op tournee door Europa te gaan. In de Crazy Daisy Nightclub in Sheffield zag hij de 17-jarige Joanne Catherall en Susanne Sulley op de dansvloer en vroeg of ze auditie wilden doen. Geen van beiden had enige professionele ervaring met zingen of dansen. 

Zogezegde fans

Tijdens optredens bracht de groep constructies mee om hun instrumenten te beschermen. Zogezegde fans hadden de gewoonte om blikjes of bekers naar het podium te gooien.

Dare

Phil Oakey wou dat de hoes van het succesvol album 'Dare' leek op de Duitse editie van het modeblad Vogue. Er is veel gelijkenis met het meinummer van 1981 met actrice en model Paulina Porizkova.

Don't you want me

Voor 'Don't you want me' vond Phil Oakey inspiratie in een artikel van een weekblad voor vrouwen. Het is een liedje over de machtsverhouding tussen twee geliefden. Susan Ann Sulley, één van de twee zangeressen, mocht het duet zingen. En niet Joanne Catherall, met wie Oakey een relatie had. Sulley werd gekozen door het lot en door het juiste rietje te trekken.

Phil Oakey zong de tekst in de toiletten van de opnamestudio. De opname werd geregeld onderbroken wanneer iemand doorspoelde. De videoclip is gebaseerd op de film 'La nuit Américaine' van François Truffaut. 

The Lebanon

Het liedje 'The Lebanon' gaat over de burgeroorlog in Libanon. De tekst gaat voornamelijk over het bloedbad in Sabra en Shatila. De groep wou met dit liedje opkomen voor de gewone Libanese mensen. 

Love action (I believe in love)

Het nummer is autobiografisch en gaat over de ontrouw van zanger Phil Oakey tijdens zijn huwelijk.
Het liedje is ook een verwijzing naar het nummer 'I believe in love' van Lou Reed. De oude man in de zin 'I believe what the old man said' is Lou Reed.