Eddy Planckaert sluit terugkeer 'De Planckaerts' niet uit: "Het zou een goede leerschool zijn voor veel mensen"

De insteek van het tv-programma was aanvankelijk anders dan hoe het is uitgedraaid. "Het contract was al getekend. Het plan was om mij en mijn zakenleven te volgen. Maar, op dat moment gebeurde het onvermijdelijke, het faillissement. De tv-makers hebben toen nog getwijfeld om verder te gaan, want wilden ze die miserie wel laten zien? Het zijn uiteindelijk 120 afleveringen geworden. Ik noem dat onze suikernonkel. Hadden we dat geld niet slim geïnvesteerd, dan zou het niet veel opgebracht hebben. Door keihard te werken, staan we terug op niveau."

De reeks bracht niet altijd een fraai beeld van hoe de familie leefde. "We zijn op televisie gekomen in een enorm slechte periode, iedereen had medelijden met ons. Ik kreeg geld opgestuurd. De tv-makers vroegen soms ook of ze bepaalde momenten wel mochten uitzenden, maar ik vond dat ze àlles moesten brengen. "

Door het tv-programma staan Eddy en zijn gezin in het collectief geheugen van veel Vlamingen gegrift. “Het lijkt alsof ik een deel van de mensheid ben. Om ze te doen lachen, of om ze een goed of slecht gevoel te geven, ik weet het niet. Dat is een raar gevoel. Ik ben de vrolijke zot, maar ook ik kan me slecht voelen. Maar eens de deur opengaat, ben ik vertrokken. Dat is niet gespeeld, helemaal niet. De mensen verdienen niet dat je het speelt. Dat is voor mijzelf dat ik het doe. De mensen verdienen een plezante Planckaert, ik moet niet beginnen met mijn miserie. Als je een slechte dag hebt in de koers, ga je toch ook niet niét winnen? Dat is mijn leven. Als mensen bij ons komen, dan moet ik hen toch het beste geven? Dan moet je toch geen slechte stoverij of een slecht stuk rosbief geven, maar iets dat met liefde gemaakt is? Net zo moet ik met liefde met die mensen spreken.” 

"Het is nooit te laat, er is altijd hoop"

Aan de populariteit van Eddy lijkt ook geen einde te komen. Een terugkeer van 'De Planckaerts' sluit hij dan ook niet uit. “We hebben zoveel aanvragen voor tv, dat is echt onvoorstelbaar. Let wel, als we nu op televisie zouden komen, zou het nog altijd geen grote grandeur zijn, maar het zou wel het voorbeeld zijn van een goede leerschool voor mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten. Het is nooit te laat, er is altijd hoop.” 

“Een vervolg zou heel goed gebracht moeten worden, ik zou niet willen dat mensen denken ‘die rijke smeerlap’, daar heb ik geen zin in. Er zou iets leerrijks aan moeten zitten, dat ook het slechtste ook opgelost kan worden. Ook de hele familie moet er mee akkoord gaan natuurlijk.”

"Jan Mulder achterna!"

Eddy zelf is ook al enkele jaren een veelgevraagde analist bij wielerwedstrijden op televisie, en stiekem geniet hij wel van de aandacht. “Ik denk soms: het is gedaan, ik doe de deur dicht. Ik sta al sinds mijn 15 jaar in de belangstelling, er is waarschijnlijk ook een ander leven. Maar ik blijf zoveel aanvragen krijgen voor radio en tv. Ik zou het wel missen mocht het stoppen. Jan Mulder is mijn grote voorbeeld, als je ziet hoe die zich nog amuseert op zijn leeftijd. Ik heb al vaak gezegd dat ik de deur zou dichttrekken en zeggen dat ik stop,  maar aan de andere kant vraag ik me af of ik geen spijt ga hebben als ik stop? Dus, dan maar Mulder achterna!”