Emma Bale: "Iedereen eens goed vastpakken, daar kijk ik naar uit!"

"Wou je altijd al zangeres worden?"

“Ik ben sinds mijn twaalfde al heel veel bezig met zingen. Ik heb bij een jeugdkoor gezeten en aan The Voice Kids meegedaan. Op mijn veertiende is mijn eerste single uitgekomen. Da’s best jong! Ik was altijd té realistisch om te denken dat ik zangeres kon worden. Ik heb het hele middelbaar gestudeerd om orthodontist te worden. Ik ben altijd een beetje geobsedeerd geweest door blokjes, beugels en tanden. (lacht) Maar in het derde middelbaar is dan alles beginnen veranderen. Maar zeg nooit nooit! Wie weet begin ik er ooit toch aan. Binnenhuisarchitectuur vind ik ook heel boeiend. Of iets met film- en tvproducties.”

"We hebben mijn tour moeten verplaatsen naar december. Aangezien er bijna geen festivals door zullen gaan, denk ik dat dat mijn eerste optredens zullen worden. In december is iedereen welkom! Ik mis het applaus niet, daarvoor doe ik het niet. Maar ik mis wel de interactie met de fans, de kick van het optreden."

"Hoe vul jij je tijd tijdens deze lockdown?"

“Ik ben aan het schilderen, lees boeken, … Maar vooral ook met nieuwe muziek af te werken. De meeste nummers zijn al geschreven. Maar deze periode zorgt ook wel voor de nodige inspiratie. Ik heb veel tijd om na te denken, tijd voor zelfreflectie. Mijn nummers vertrekken altijd uit een gevoel, of iets wat ik heb meegemaakt. Deze periode is wel uitzonderlijk."

“Ik kook ook heel graag, ik vind dat iets therapeutisch. Je bent bezig met maar één ding en denkt even aan niets anders. Ik kan heel goed soep en slaatjes maken! Ik ben fan van de Ottolenghi kookboeken. Naanbrood, hummus, … Super leuk om te doen!”

"Wat mis je het meeste nu?"

"Mijn vrienden. Ik ben heel gehecht aan sociale contacten. Ik hoor en zie ze wel via Facetime maar dat is toch anders. We organiseerden vaak ‘brunchkes’ en gingen al eens op café. Dat zijn de kleine dingen die ik wel mis, dat had ik niet verwacht. Op restaurant gaan mis ik ook! Je kan wel eten bestellen, maar da’s toch anders. Dat ga ik als eerst doen als dit allemaal voorbij is. Iedereen eens goed vastpakken en knuffelen! Samen gezellig iets drinken.”

"Ben jij een ochtend- of avondmens?"

“Ik ben echt een nachtvlinder. En dus ook een langslaper. Dat is niet altijd in mijn voordeel. Ik heb daardoor al heel wat afspraken gemist. Ik durf mij wel eens te verslapen. Ik probeer tijdens deze quarantaine mijn ritme te verbeteren en op tijd te gaan slapen. Ik weet dat dat belangrijk is en dat ik dat moet leren volhouden. Maar ik heb geen ochtendhumeur! Dus ik zou perfect vroeg kunnen opstaan. Ik vind dat ook wel leuk. Maar toch lukt me dat niet.”

"Heb je vaak ruzie met je huisgenoten? Hoe los je dat op?"

“Ik woon hier nu even alleen. Mijn beste vriendin is even terug bij haar papa gaan wonen. Ze wou hem niet alleen laten in deze periode, wat ik helemaal begrijp. Maar samenwonen met je beste vriendin of met een heel gezin is toch nog anders denk ik. Wij hebben een manier gevonden om met frustraties om te gaan. Als er iets is, schrijft zij een brief. Dan lees ik die en praten we er ’s anderendaags over. Dan proberen we nieuwe afspraken of regels te maken om die frustraties uit de weg te gaan. Maar dat gebeurt niet vaak, samenwonen gaat eigenlijk heel goed. We kennen elkaar ook al heel lang. Communicatie is heel belangrijk, praat erover!”