als de muren konden praten
Francisco Schuster: “Thuis kan ik mezelf zijn zonder iemand te moeten spelen”
zo 22 sep. - 8:00
“Thuis is voor mij een gevoel. Een plek waar ik volledig op mijn gemak kan zijn. En hier kan ik mezelf zijn zonder dat ik het gevoel heb dat ik iemand moet spelen.” Het is die plek die Anja Daems heel graag wil bezoeken. Ze reist ervoor naar Merksem, mét een cadeautje in de hand. Eens daar wordt ze begroet door de goedlachse Francisco en zijn enorm enthousiaste hond. Hij zorgt voor wat achtergrond geblaf. Als je binnenkomt, bots je op heel witte muren: “Zo komen wij tot rust. Met weinig foto’s en witte muren in de living, want zowel mijn mama als ik hebben superdrukke levens.”
Het leven is een circus
“Vanaf ik hier thuiskom, voelt het alsof ik al mijn zorgen buiten kan laten", vertelt Francisco. "Ik stap binnen en ik kan hier even rustig zijn of gewoon 'leven'. Het leven is een circus en hierbinnen voel ik mij heel veilig. Dat maakt dat ik mij hier thuis voel.”
Francisco en zijn hond
"In grote lijnen ben ik hierbinnen dezelfde persoon als hierbuiten. Ik geef ook performances voor mijn mama en broer, ik dans en zing… (lacht) Maar hierbinnen ben ik meer de rust zelve. Hierbuiten ben ik een expressiever persoon. Hierbinnen spaar ik mijn energie en kom ik om op te laden. Dus ja, er is een verschil tussen Francisco binnen en buiten.”
Francisco staat niet te springen om zijn kamer te laten zien: “Niet omdat het rommelig is, wel omdat het heel persoonlijk is. Mijn kamer is mijn souvenirplekje. Er liggen spullen die ik al mijn hele leven heb. Ik heb nog nooit iets weggegooid.”
Wij zijn een familie uit ons hart en dat is het belangrijkste.
Een heftig jaar
Francisco maakte een documentaire ‘Francisco Desir’ waarin hij op zoek ging naar zijn roots. Het proces bracht hem en zijn gezin nog dichter bij elkaar: “Wij zijn een superhecht gezin. En dat is zo fijn. Toch wilde ik op zoek naar mijn roots. Ik wilde meer te weten komen over mezelf dan enkel mijn biologische moeder ontmoeten. Ik wilde het laatste stukje dat bij mij miste, ontdekken. Ondanks dat ik mezelf hier zo goed voel en dat ik mijn ouders heel dankbaar ben. Het fijne is dat zij dat ook absoluut begrepen.”
Francisco’s broer is geadopteerd uit Ethiopië: “Mijn moeder zegt altijd: “Jullie zijn niet uit mijn buik geboren, maar wel uit mijn hart.” Zij meent dit en zo heeft ze het ons ook altijd doorgegeven. Wij zijn geen familie uit bloed, maar wel familie uit ons hart. En dat is het belangrijkste.”
