Gelatinefabriek in Hasselt wordt gesloopt

3,5 hectaren aan gebouwen, zo uitgestrekt was de gelatinefabriek in Hasselt. Het was dan ook een tijdlang de grootste werkgever van de stad. In de hoogdagen werkten er meer dan 250 mensen. De grootste oppervlakte werd ingenomen door de kalkkuipen waar de beenderen in moesten weken voor ze gekookt konden worden. De schoorsteen die het uithangbord van de fabriek was, blijft overeind als industrieel erfgoed. 

Productieproces

Gelatine maken was een proces van lange adem. Om de beenderen zacht te maken, moesten ze eerst een jaar lang weken in de kalkkuipen. Het was bekend dat die rottende beenderen de hele buurt deden stinken. Na de kalkbaden werden de beenderen gekookt in grote ketels om dan in 5 fasen afgetapt te worden. De eerste fase leverde fijne gelatine op die in de verre omtrek bekend stond voor z'n kwaliteit. De volgende fasen waren lager in kwaliteit en vanaf fase 3 werd het lijm. Daarom dat er in Hasselt nog altijd gesproken wordt van "het Lijmfabriek". 

Toekomst

Dat er op de site opnieuw gebouwd zal worden, staat vast. Maar wat het precies gaat worden, is nog niet duidelijk. De buurt zal alvast inspraak krijgen bij de ontwikkeling van de nieuwe plannen.