Hannelore Bedert over haar nieuwe single: "Na de dood van mijn man zijn de piano en de gitaren in huis lang vijanden geweest. Dan speelde ik, en begon ik meteen te huilen"

“Het gaat eigenlijk çava met mij. Ik zou graag willen zeggen dat het kei goed gaat. Maar daar zit ik nog niet. Ik ben er wel van overtuigd dat alles ooit weer op z’n plooi gaat vallen, maar het is een lange weg merk ik.” Anderhalf jaar geleden stierf Hannelore haar man Stijn in haar armen. “Ik had daar schrik voor dat dat zo een herinnering ging zijn, eentje waarvan ik wakker ging liggen en dat het heel vaak ging terugkomen. Dat het beeld ook niet ging verdwijnen. Het is wel gaandeweg wat vager geworden. Het besef dat je je partner kwijt bent, dringt bij iedereen op een ander moment door”, vertelt Hannelore. “Het verdriet is er wel, maar het volledige besef… Bij mij was dat na 6 maanden. Er zijn mensen die dat pas na 2 à 3 jaar doorhebben. Maar ik denk dat je dan pas kan beginnen met verwerken.”

Muziek maken 

Hannelore bracht in september een nieuwe single uit genaamd ‘Kom naar Huis’. Het was twee jaar geleden dat ze nog nieuwe muziek uitbracht, sinds de dood van haar man voelde ze de behoefte niet om terug op te treden. “Muziek maken wel. Maar uitvoeren op een podium, dat niet. Ik voel heel hard dat ik nog totaal niet de behoefte heb om op een podium te gaan staan. Ik weet niet of dat ooit nog terugkomt. De piano en de gitaren in ons huis… Dat leken heel lang vijanden. Dan ging ik aan de piano zitten, speelde ik een paar akkoorden en zat ik te wenen. En dan denk je: waarom doe ik mezelf dit in godsnaam aan? Maar op een bepaald moment voel je dat dat toch iets is dat je té graag doet om het helemaal aan de kant te zetten.”

Literaire vooroordelen

Hannelore Bedert is een manusje van alles: naast singer-songwriter is ze vooral ook een schrijver. “Ik denk dat ik dat altijd ben geweest, veel meer dan dat ik een muzikante was. Was ik niet aan Studio Herman Teirlinck begonnen om kleinkunst te studeren, dan was het Germaanse geworden denk ik. Met even veel liefde.” Er verscheen een eerste boek, een novelle voor Te Gek!? en een column voor een weekblad. Momenteel werkt ze aan een theaterstuk en een tweede roman. “Bij mijn columns merk ik dat mensen die het gevoel kennen of een gelijkaardige situatie meemaken, dat ze er iets aan hebben. Waarom zou ik dat dan niet delen? Als anderen hier iets aan hebben, dan is dat alleen maar goed.” Hannelore Bedert bracht in 2018 het boek ‘Lam’ uit, een verhaal over het verstoorde leven van een jonge vrouw. Het werk werd bekroond met de publieksprijs van De Bronzen Uil 2019.

Een zangeres die een boek schrijft? Hannelore stuitte toch op enkele vooroordelen binnen de literaire wereld. “Ik was al héél enthousiast puur over die nominatie op zich. Ik merk dat ik even heb moeten vechten tegen het ‘zangeres brengt een boek uit’- verhaal. Ik wou dat het boek goed was en niet enkel verkocht werd omwille van ‘mijn naam’. Je merkte heel snel dat de literaire wereld daar niet echt voor openstond. Wéér een bv die een boek gaat uitbrengen.” Na een stroeve start werd haar boek goed onthaald. Langs de ene kant voelt Hannelore vreugde, maar er is ook nog die bittere pil. “Dat deed wel deugd, ja! Maar… Stijn was er al niet meer. Dus dat is een beetje het lastige. Ik ben héél blij maar ja, ik wil dat dan delen met die ene persoon. Ik kreeg dat nieuws via de telefoon en eigenlijk wou ik alleen maar Stijn bellen op dat moment. Hij is 15 jaar zo een deel van mijn leven geweest. Gelukkig heeft hij het gelezen en was hij nog bij de boekvoorstelling. Hij was super trots maar het is stom dat je zo een dingen niet meer kunt vertellen.”