Het huis van een opruimcoach

Geen doel op zich

Het huis van een opruimcoach ligt er altijd spic en span bij, hoor je wel eens. Maar dat hoeft niet zo te zijn. “In een huis moet ook geleefd worden”, zegt opruimcoach Nele Colle. “Opruimen is geen doel op zich. Het moet geen obsessie zijn. Ik wil door op te ruimen voorkomen dat mensen de tijd die ze hebben moéten spenderen aan opruimen. Als je weet wat je hebt, ga je ook bewuster om met wat er binnenkomt. Dan ga je ook duurzamer dingen kopen. Het is nodig dat we daarmee bezig zijn.”

Kiezen is niet verliezen

“Opruimen betekent voor mij kiezen”, vertelt Nele Colle. “Mensen horen dat niet graag, dat is normaal, wij kiezen niet graag omdat kiezen verliezen is. Toch is het belangrijk om bewust te kiezen waar je je tijd en energie insteekt.” Nele begrijpt zelf heel goed waarom iemand het moeilijk vindt om dingen weg te gooien: “Vroeger hield ik ook alles bij. Maar dat is nu minder en dat geeft rust.”

Coach

Als opruimcoach gaat Nele Colle bij mensen langs om hen te helpen opnieuw overzicht te krijgen. “Ik ga letterlijk met hen rommelen op zolder en in de kelder. We kijken ook in alle kasten en halen dan alle spullen eruit. Op die manier kijken we dan wat we gaan houden.”

“Het coachen geeft me energie. Vooral de leuke reacties die ik krijg. Zo hoor ik wel eens dat mijn bezoek mensen hun leven echt heeft omgegooid. Dan weet ik weer waarom ik het doe.”

Verbouwingen

“Sinds een paar dagen is onze living af, dat na 10 jaar verbouwen. Het doet me zoveel deugd om nu eindelijk de dingen een vaste plaats te geven. Ik wist al wel wat ik wou en wat waar ging komen, maar dat kon nog niet. Dat is uiteindelijk ook wat ik doe bij mensen: dingen een plaats geven. En dat geeft rust. Nu ervaar ik dat ook thuis in mijn woonkamer. En dat doet heel veel deugd.”

Zo moeder zo dochter

In het huis van Nele heeft alles een vaste plaats. Tussen de living en de keuken staan een aantal witte bakken voor het speelgoed van de kinderen. “Op de bak staat waar we welk speelgoed in moeten steken”, vertelt haar dochter. “Ik speel het liefst met de playmobile. Als ik gedaan ben met spelen, steek ik alles weer in de juiste bak. Maar soms vergeet ik dat ook. Ik ruim eigenlijk niet zo graag op. Maar het is wel handig dat er stickers op de dozen staan.”

Ze ruimen misschien niet graag op, toch lijkt het erop dat ze de schoonmaakmicrobe van hun moeder hebben overgenomen. Ze staan zelf in voor hun slaapkamer en dat doen ze goed. Nele installeerde er een systeem waarbij ze zelf hun kleren moeten weghangen. “De kleren die gewassen zijn, die liggen in een mandje op mijn kamer”, vertelt haar dochter. “Op de mand staat mijn gezicht en mijn naam, dan weet ik dat het mijn kleren zijn. Die kleren leg ik dan zelf in de kast.”