
radio2 wijs
Hoe troost je iemand die ernstig ziek is? Dirk De Wachter: “Neem tijd, maak het stil en zit naast mekaar”
do 8 dec. - 6:30

“Het gaat slecht maar verder is het ok.” Zo omschrijft Dirk De Wachter zijn gezondheid op dit moment. “Ik ben heel ziek geweest maar heb ook ondervonden hoeveel mensen mij graag zien en oprecht bekommerd zijn. Wat mij het meeste troost biedt, is de nabijheid van mijn vrouw, mijn kinderen, familie en vrienden.”
Bang voor stilte
Hoe moet je troosten? Wat mag je zeggen en wat zeker niet? De ongemakkelijkheid van zo’n situatie drijft sommige mensen weg. Maar net die menselijke nabijheid is volgens Dirk essentieel. “Onze cultuur is gefocust op leukigheid. Zodra iemand verdriet heeft of pijn, houdt men de boot af. Neem tijd, maak het stil en zit naast mekaar. Die nabijheid hoeft niet zwaar te zijn. Wie ziek is, wil niet altijd over zijn miserie praten.”
Mensen zijn bang voor stilte omdat stilte moeilijk is
Luisteraar Katrien verloor haar moeder aan de spierziekte ALS dus ze weet uit eigen ervaring hoe belangrijk de steun van een netwerk is. Maar nu haar tante jongdementie heeft, vindt ze de woorden niet om te troosten. “Ik weet dat haar aandoening fataal is en dat maakt elk gesprek zo moeilijk. Als ik bel met mijn oom dan vallen er ongemakkelijke stiltes omdat ik bang ben iets verkeerds te zeggen.”
Dirk De Wachter: “Mensen zijn bang voor stilte. Stilte is moeilijk en daarom babbelen mensen om ze op te vullen. Soms geven ze goedbedoelde raad waar je weinig mee bent. Zo kreeg ik het advies om drie liter aspergesoep te drinken. Dan was chemo niet meer nodig. Maar dat helpt natuurlijk niet."
Probeer te blijven
Luisteraar Ellen zakte na de geboorte van haar derde kindje weg in een postnatale depressie. Er volgde een opname in een psychiatrisch centrum. De reacties waren wisselend. Van grote bezorgdheid tot ongeloof. “Sommige mensen begrepen niet waarom ik na mijn derde bevalling toch nog een depressie kreeg.”
“Mijn familie heeft mijn man toen goed ondersteund in de zorg voor onze kinderen. Ze boden ook geregeld aan om voor transport naar het ziekenhuis te zorgen. Praktisch was alles geregeld. Maar ik voelde me heel eenzaam want ik kreeg amper bezoek. Ze zeiden wel: stuur maar als we iets kunnen doen. Maar dat vond ik heel moeilijk.”
Durf iets te delen over je eigen lastigheid en kijk dan of de ander zorgend nabij kan zijn
“Toch kan echte connectie pas ontstaan als beide partijen zich kwetsbaar durven te tonen”, vindt Dirk De Wachter. “Durf iets te delen over je lastigheid en kijk dan of de ander zorgend nabij kan zijn." En die ander hoeft op zijn beurt niet te wachten tot er een hulpvraag gesteld wordt. “Het is niet verkeerd om bij iemand langs te gaan met verse soep. En als je een gesprek lastig vindt, ga dan wandelen. Dan loop je naast mekaar en is het makkelijker om samen stil te zijn. Maar probeer te blijven, als het lastig wordt.”