Imke Courtois: "Als je mama wordt, gaan je gedachten niet meer over jezelf, maar over je kind"

Koffie op verdieping twee

Een thuis is voor Imke Courtois een plek waar haar dochter Max is, maar ook waar ze gezellig een koffietje kan drinken. In 2023 werd Imke mama. Dat veranderde niet alleen haar leven, maar ook haar huis. Want die gezellige koffie wordt sindsdien niet meer in de keuken gemaakt, maar in haar bureau boven. “Ik dronk vroeger nooit koffie. Ik ben het beginnen leren drinken, omdat het voor mij hoorde bij gezelligheid. Als ik mijn moeder en vader gezellig een koffie zag drinken, wou ik meedoen. Het zag er zo leuk uit? Ik ben geforceerd mee beginnen te drinken en nu drink ik het dagelijks.”

“Beneden in de keuken heb ik een koffiemachine dat bonen maalt. Maar het heeft één nadeel: het maalt heel luid. Toen mijn dochter baby was, vond ze dit absoluut niet fijn. Dus sindsdien ga ik altijd boven koffie halen. Kom maar mee naar boven!”

Naast het huis staat ook de tuin van Imke helemaal in het teken van haar dochter Max. Maar tussen het speelgoed heeft Imke toch een hometrainer en een piano staan, want muziek en sporten blijven een noodzaak: “Ik wou na mijn bevalling heel snel mijn conditie terug, dus kocht ik een loopkar. Dat is heel fijn voor in de lente en de zomer. Maar in de winter is het te koud voor haar. Dus kocht ik een hometrainer, om te trainen terwijl zij slaapt. Want ik moet structuur hebben in mijn sport. Mentaal word ik anders ongelukkig. Ik vind het lelijk in mijn living, maar ik heb nu wel regelmaat. Ik mag maximaal twee dagen niet sporten. Want ik heb het echt nodig om me goed te voelen in mijn lijf."

Een nieuwe thuis in Neerhespen

Na 9 jaar verhuist Imke Courtois naar haar geboortedorp: “Ik woon hier heel erg graag, maar af en toe kon ik het me toch niet laten eens rond te kijken op Immoweb. Op een dag vond ik een huis in mijn Neerhespen, waar ik afkomstig van ben. Want dat was altijd mijn droom: dicht bij mijn ouders wonen, zodat ik voor hen kan zorgen. Op dat moment rijdt de buurman van mijn ouders voorbij. We slaan een praatje en mijn assertieve mond floept eruit: Als jij ooit verhuist, koop ik je huis. Ik vond altijd al dat de buren van mijn ouders een prachtig oud herenhuis hebben. En waar vind je nu een herenhuis in het groen of een dorp? Nooit hadden we gedacht dat de buren zouden verhuizen, want zij woonden er enorm graag. Maar twee weken later kreeg ik telefoon. En opeens kocht ik het huis van de buren, in de straat van mijn mama, pluspapa én mijn vader.”

Dochter Max

Maar nu komt het moeilijke gedeelte: “Dat was allemaal fijn en wel, tot ik besefte dat ik dit huis heel hard ging missen. Ik heb echt moeten rouwen. En wat vindt mijn dochter? Ik vind het wel leuk om daar te wonen, maar misschien vindt mijn dochter dat over een paar jaar niet leuk? Dat is niet rationeel, dat besef ik wel. Maar het is zo dat als je mama wordt, je gedachten niet meer over jezelf gaan, maar over je kind. Plots gaf ik dit huis ook heel veel emotionele waarde: Max heeft hier haar eerste stapjes gezet, hier heeft ze met dit gespeeld, haar eerste verjaardagsfeest was in deze tuin,… Ik onderbreek nu al haar thuis? Dat is zo irrationeel. Dat besef ik wel. Voor haar is thuis waar ik ben.”

Beluister de volledige aflevering van 'Als de muren konden praten' via VRT MAX.