Interview: Nora Monsecour, meisje van 'Girl' stelt boek voor

Geboren als Aaron

Nora werd geboren als Aaron. Maar van kindsaf aan wist ze dat haar lichaam niet klopte bij hoe ze zich voelde. Na een jarenlange weg naar zichzelf, is zij een succesvolle danseres geworden en is er een film over haar leven gemaakt. En nu stelt ze haar eigen boek 'De weg naar mezelf' voor. In Start Je Dag bij Dirk Ghijs (Radio 2 Oost-Vlaanderen) vertelde ze haar verhaal:

Hoe voelt het, want het is toch wel een hele prestatie om je eigen verhaal op de wereld los te laten?

"Het was enorm spannend in het begin! Het boek ligt nu twee weken in de winkel, en ik heb al heel mooie en positieve reacties gekregen."

Door de film en alle belangstelling, heb je het al een beetje een plaats kunnen geven denk ik. Ik hoorde dat Lukas jou heel lang en heel hard heeft moeten overtuigen om jouw verhaal te mogen gebruiken. Hoe lang heeft hij zijn best moeten doen?

"Goh, hij heeft er een aantal jaren moeten om vragen vooraleer ik zelfs maar een koffie met hem wilde drinken (lacht)."

En heb je je het beklaagd want er zijn veel prijzen gewonnen. Om maar even op te sommen: vier prijzen op het Filmfestival van Cannes, gewonnen op het Filmfestival San Sebastian, twee keer genomineerd op de Europese Filmprijzen en nog meer. Wat doet dat met jou?

"Eigenlijk is dat heel raar geweest voor mij. Ik dacht in het begin dat 'Girl' een heel kleinschalig projectje ging worden, maar dat groeide dan uit tot wat het nu is. Indrukwekkend, maar ik ben er echt heel trots op. Ik ben heel blij dat ik uiteindelijk toch ja heb gezegd tegen Lukas."

Dit bewijst wel dat het een goeie film is met een heel sterk verhaal. Maar buiten dat, het raakt mensen ook echt, jouw verhaal heeft een boodschap waar mensen ook echt iets aan hebben.

"Ja, en dat was vooral mijn bedoeling ook. Ik ben blij dat 'Girl' dat teweeg heeft gebracht."

Een boegbeeld?

Ben jij dan tegen wil en dank een beetje een boegbeeld voor transgenders geworden?

"Oei, daar wil ik toch wel voorzichtig mee zijn. Ik wil gewoon vooral heel hard mijn verhaal delen. Mensen kunnen eruit halen wat ze willen, maar er zijn ook veel andere transgenders in onze maatschappij die moeten gehoord worden. En ik hoop dat dat ook zal gebeuren nu."

De tijden zijn wel veranderd. Wie had jij om naar op te kijken, of was dat heel moeilijk?

"Er is enorm veel veranderd de laatste jaren, en daar ben ik supertrots op. Ik had niemand van mijn leeftijd om naar op te kijken, of haar verhaal te horen. Ik trok mij vooral op aan heel sterke vrouwen zoals zangeressen Beyoncé en Shirley Bassey, en hopelijk kan ik dan die persoon zijn voor jongeren nu."

Hoe ging het schrijven jou af? Was dat moeilijk?

"Eigenlijk is dat heel leuk. Ook wat spannend omdat ik terug mijn emoties en gevoelens van toen moest oprakelen, en herbeleven. Maar dat werkt tegelijkertijd heel erg therapeutisch ook, want naast het herbeleven van de gevoelens, kon ik ook bepaalde gevoelens beter achter mij laten. Een mix van emoties was het."

In het voorwoord zeg je ook dat je dit stuk van je leven wil afsluiten, dat je verder wil gaan. Heb je plannen voor de toekomst?

"Het gaat heel goed! Ik ben volop aan het dansen, ik heb een première binnenkort en dat maakt het heel spannend (lacht). Ik blijf gewoon dansen, en blijf doen wat ik het liefste doe."

Jij bent verhuisd ook, en woont nu in Duitsland. Is die verhuis ook een deel van het verhaal?

"Ik woon nu een jaar in Duitsland, ja, maar ik heb in feite altijd veel in het buitenland gezeten voor het dansen. Dat hoort erbij, en dansen is mijn absolute prioriteit in mijn leven."

Wel, het boek is nu uit, het verhaal is bekend, ik wens jou er heel veel succes mee!