Is een Nederlandstalige ingrediëntenlijst verplicht?

Jij hebt misschien ook al eens in een Chinese supermarkt zitten staren naar de ingrediëntenlijst van een vreemd product. Want als daar geen Nederlandse vertaling opstaat, dan heb je eigenlijk geen idee wat je precies koopt.

Ze zeggen dat alle producten uit de supermarkt een Nederlandstalige ingrediëntenlijst moeten hebben. Klopt dat?

Ja, dat klopt.

Ons land heeft een heel uitgebreide taalwetgeving. En die zegt dat het een minimumrecht is dat je in je eigen taal wordt aangesproken - ook in de supermarkt. Dus moet de tekst op alle etiketten in de winkel ook in het Nederlands - anders koop je een product misschien niet met kennis van zaken.

In Vlaanderen moet minstens de ingrediëntenlijst in het Nederlands. Ze mag er ook nog in een andere taal naast staan – het Frans of het Chinees bijvoorbeeld – maar minstens in het Nederlands.

Voor Brussel ligt het iets anders. Daar moet de ingrediëntenlijst verplicht in het Frans én in het Nederlands op de verpakking staan. En omdat Brussel nu eenmaal niet zo groot is, zetten heel wat firma’s beide talen gewoon standaard op hun verpakkingen voor heel België - zo moeten ze maar één soort etiket laten drukken.

Maar hier in Vlaanderen heb je dus altijd het recht op een Nederlandse ingrediëntenlijst. Ook als je voeding koopt in een speciaalzaak. En als het niet zo is, dan kan je klacht indienen. Want je taalrechten gelden altijd...