Jonge mama (22) is dakloos: "Van de ene dag op de andere stond ik op straat"
wo 20 nov. - 1:24

In Gent en Aalst is er een nachtopvang voor mensen zonder huis. Tijdens de koude wintermaanden is er ook een extra winteropvang waar daklozen 's nachts terecht kunnen, die opvang opende maandag. In Lokeren verloor Lotte haar huis, daar is geen nachtopvang. Gelukkig kan ze bij Honingraat aankloppen.
Van de ene dag op de andere
Lotte woonde samen met haar dochter van vijf en haar vriendje in Lokeren. "Maar van de ene dag op de andere heeft hij ons op straat gezet, ik weet eigenlijk echt niet waarom. Maar daar stond ik dan met mijn kindje." Eerst kon Lotte nog bij vrienden en familie terecht. "Maar met een kindje van vijf is dat niet zo vanzelfsprekend. Mijn dochter is uiteindelijk naar mijn moeder gegaan, maar voor mij was dat geen mogelijkheid want wij hebben geen goede band."
"Ik zit al sinds mijn twee jaar op internaat en ben vroeg alleen gaan wonen. De band met mijn ouders was nooit erg goed." Lotte besliste dat ze niet bij haar moeder kon blijven. "Er was steeds ruzie en dat is niet goed voor mijn dochter. Dus ben ik vertrokken om de goede vrede te bewaren", zegt Lotte.
6 weken op straat
"Ik ging aankloppen bij het OCMW en het CAW, maar er was een wachtlijst van zes weken", vertelt Lotte, "in tussentijd heb ik op straat geslapen, in de hooistal van een wei. Ik had een dekentje gevonden en dus sliep ik daar." Die periode was heel zwaar voor Lotte, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Ze verloor ook haar werk. "Ik had het zo moeilijk en ging naar de dokter, hij hield me thuis maar daardoor hebben ze mijn contract niet verlengd. Dus toen was ik alles kwijt."
Zes weken later kon Lotte naar Honingraat in Lokeren. "Hier heb ik mijn eigen kamer en kan ik terug mijn leven opstarten, ik krijg begeleiding en sta op een wachtlijst voor een sociale woning."
Wachten op een huisje
In afwachting blijft Lotte in Honingraat. "Elke woensdag zie ik mijn dochter en doen we leuke dingen, zij weet dat ik momenteel geen huisje heb waardoor we niet samen kunnen zijn. Maar ze weet ook dat zodra ik terug een plekje heb, ze terug bij mij kan zijn."
"Ik ga nu aan mezelf denken en aan m'n kindje want zij is het enige dat ik nog heb, ze is de reden waarom ik nog doorga. Ik ben volledig alleen gevallen, dat gaat me niet nog eens overkomen."