Kan ik nog iets doen met mijn diskettes?

De klassieke floppy werd populair vanaf 1986

Een diskette of floppy(disk) is een product dat al bestond voor de jaren '80. De technologie werd eind jaren '60 ontwikkeld door IBM. Maar het is pas met de komst van de Personal Computer, oftewel de PC, dat diskettes onmisbaar werden als extern geheugen, als back-up of om gegevens te transporteren tussen verschillende computers. 

Een diskette bestaat uit een dun, flexibel (waarvan de Engelse benaming floppy is afgeleid), rond stukje plastic dat bedekt is met een magneetstrook dat in een vierkant of rechthoekig omhulsel zit.

Vanaf het midden van de jaren '80 kon je op één diskette 1.4 Megabyte opslaan. Ter vergelijking: vandaag vind je gemakkelijk USB sticks met een opslagcapaciteit van 1.4 Terabyte. Dat is gelijk aan 1.4 miljoen floppy disks.

Magneetstrook is gevoelig voor schade

Er bestaan tegenwoordig toestelletjes die het mogelijk maken om diskettes uit te lezen op een moderne computer. Het zijn bakjes met een USB-aansluiting waar je de diskette kan instoppen.

Maar het is niet omdat die bakjes zo makkelijk te installeren zijn dat je elke diskette zomaar kan uitlezen. Je computer moet de diskette nog kunnen herkennen als toestel op de A schijf. En de magneetstrook moet intact zijn zodat je computer de gegevens nog kan lezen.

Daar knelt meestal het schoentje. Een magneetstrook wordt gemakkelijk onleesbaar. Bijvoorbeeld als de floppy in aanraking komt met andere magneten. Floppy disks zijn ook heel gevoelig voor temperatuursverschillen. Als je de schijfjes op zolder hebt bewaard, is de kans al groot dat ze de tand des tijds niet overleven.

Dus als je  nog diskettes hebt liggen waar informatie op staat die niet verloren mag gaan. Wacht niet te lang en lees de schijfjes uit voordat het te laat is.