Katrien De Ruysscher: “Ik word dit jaar 45, de leeftijd waarop mijn vader stierf”
vr 17 feb. - 5:00

Christel Van Dyck kijkt samen met Katrien De Ruysscher in ‘De Spiegel’. Binnenkort wordt ze 45 en beseft ze dat sommige dingen moeilijker of trager verlopen dan vroeger. “Zelf vind ik dat de fleur van mijn leven tussen mijn 30 en 40 jaar was. Het is jammer dat ik van sommige jeugdige dingen afscheid moet nemen, maar ik vind het zeker belangrijk om te zien wat er wel bij die leeftijd hoort en zal het altijd positief bekijken”.
Ook ziet ze nu dat ze toch meer lijkt op haar vader dan gedacht. “Dat kan ik nu niet meer ontkennen."
De mooiste mond van Vlaanderen
“Mijn veertigste verjaardag was confronterend. Ik merk dat sommige dingen moeizamer verlopen dan vroeger. Ik kijk bijvoorbeeld minder hard uit naar nachtopnames. Nacht betekent voor mij rusten en slapen. Ik sport graag en ik loop graag. Zelfs dat opbouwen is moeilijker dan vroeger. Ik was op mijn vijfendertigste gewoon fysiek meer in vorm dan dat ik nu ben.”
Ik vind het belangrijk om een onderscheid te maken tussen wat je ziet, wat je uitstraalt en hoe je in het leven staat.
“Ik ben zeven maanden geleden gestopt met alcohol drinken en ik zie dat aan mezelf wanneer ik in de spiegel kijk. Mijn huid is sterker is en herstelt sneller. Ik vind dat ik er goed uit zie. Ik heb een zachte uitstraling, maar ik mag niet te mager worden. Mijn favoriet onderdeel van mijn lichaam, is mijn mond. Ik heb zeer uitgesproken lippen. Acteur François Beukelaers zei altijd ‘De mooiste mond van Vlaanderen'. Ik ben er inderdaad mee gezegend. Ik heb ze van mijn moeder. Toen mijn oudste zoon geboren werd, zei mijn man dat hij dezelfde mond had als ik."
Mijn tante zei dat ik veel op hem leek
“Toen mijn ouders uit elkaar gingen, heb ik mijn vader tien jaar niet gezien. Ik was boos omdat hij bij ons weg gegaan was. Zijn aftakelingsproces heb ik niet meegemaakt. Vroeger had ik enorme schaamte om te vertellen dat hij gestorven was door een alcoholverslaving. Als kind had hij Hepatitis, dus een extra gevoelige lever. Het drinken is hem fataal geworden. De schaamte om erover te spreken, is nu weg. Ik vind het zelfs belangrijk dat ik mijn verhaal doe.”
De maatschappij kijkt nog steeds heel negatief naar mensen met een verslavingsprobleem. Het is en blijft een ziekte. De mensen die er niet makkelijk over kunnen praten, zijn zij die met de problemen kampen.
“Ik heb heel lang ontkend dat ik op mijn vader zou kunnen lijken, omdat ik de angst had om hetzelfde te worden als hij. Mijn therapeut heeft mij toen ooit gezegd: ‘Je hebt altijd een keuze’, en dat is ook zo. Ik heb de bewuste keuze gemaakt om het te doorbreken en te stoppen met drinken.”
Cleopatra-tenen
“Zelf ben ik opgegroeid in een familie waar vaak alcohol gedronken werd. Mijn oma kwam elke zondag bij ons eten, wanneer ze binnenliep kreeg ze meteen een glas porto. Met feestdagen was er altijd champagne. Ik wil mijn kinderen meegeven dat er niet altijd alcohol moet bijzijn.”
Katrien haar kinderen zitten nu in de puberteit. Graag wil ze haar kinderen anders opvoeden dan hoe dat haar moeder het deed. "Ik zal nooit tegen mijn dochter zeggen wanneer ik iets niet mooi vind. Als zij iets mooi vindt, is dat goed."
"Ik heb zelf een complexe relatie met mijn voeten. Mijn mama en ik hebben ‘Cleopatra-tenen’, dat wil zeggen dat onze middelste teen langer is dan de rest. Mijn moeder gaf er ook altijd commentaar op, dus ik wist dat ze niet mooi waren. Mijn kinderen hebben dezelfde voeten, maar ik heb er nog nooit iets van gezegd. Als zij er geen probleem mee hebben, dan is dat top. Hoe zelfverzekerder zij in het leven staan, hoe beter."
Lijst met mooiste meisjes
Naarmate Katrien ouder wordt, groeit haar zelfzekerheid. "Ik was al heel vroeg bezig met mijn uiterlijk. In het eerste middelbaar was ik er heel onzeker over. Ik zat op een katholieke meisjesschool en we speelden een spel waarbij we een top maakten van de mooiste meisjes. Ik belandde 'maar' op plek twaalf. Dat was heftig. Op de eerste plaats stond een meisje met lange blonde haren. Echt hét clichébeeld van schoonheid. Ik had bruin haar... Bij mijn kinderen zie ik hetzelfde gebeuren op sociale media. Het kan een harde wereld zijn."
Vroeger was ik een pleaser. Ik dacht altijd dat de problemen bij mij lagen en ik wou dat dan ook altijd goedmaken. Daar ben ik mee gestopt. Ik kies nu bewuster waar ik mijn tijd in wil steken, en dat hoeft niet alles en iedereen te zijn.
"Ik vind dat er een verschil is tussen hoe je eruit ziet en hoe je je voelt. Ik ben zeker niet ontevreden met hoe ik eruit zie. Er zijn periodes dat ik mezelf lelijk vind, maar ook niet goed voel. En er zijn ook momenten wanneer ik me top voel, en dat straal ik dan ook uit.”