als de muren konden praten
Kim Van Oncen: "Mijn grootste angst is om een moeder te zijn zonder kinderen of een kind zonder ouders"
zo 16 mrt. - 9:00
Druk, druk, druk
Omdat het koppel hard werkt en beseft dat ze 95% van hun tijd op het werk doorbrengen, hebben ze van hun huis een echte droom gemaakt: “Een weekdag, of een week, of een maand is bij mij nooit hetzelfde. Dat vind ik leuk. Er zijn wel dagen waarbij ik de hele dag hier thuis in mijn jogging ongedoucht rondloop. Ik ben dan aan het werk, maar ik zie geen mensen. Dat zijn de leukste dagen.”
Als Kim thuiswerkt, doet zij alle administratie van de supermarktwinkels die ze met haar broer heeft: “Facturen, vergunningen,… Maar in 2025 kan dat allemaal online natuurlijk. Superfijn!” Ze heeft uiteraard ook draaidagen voor de soap ‘Thuis’: “Die dagen vertrek ik om 6 uur ’s ochtends en kan het zijn dat ik pas om half acht ’s avonds weer thuis ben. Leuven is natuurlijk niet dicht bij de deur.”
Toen ze me vertelden dat mijn vader het niet ging halen, heeft het me veel meer pijn bezorgd dan ik op voorhand had gedacht.
Kims Cocon
Kim Van Oncen woont in een droomhuis, of kangoeroewoning, die zij en haar man een paar jaar geleden gebouwd hebben. Want Kim woont er niet alleen met haar gezin. Er is ook een appartement voor haar ouders en een kleine gym: “Een thuis is voor mij een nest. Al van jongs af aan voelde thuiskomen als een warm lakentje over me heen. Dat is nog steeds niet veranderd. Mijn thuis moet gezellig, mooi en proper zijn. Maar mijn huis is pas echt een thuis als alle varkens op stal zitten. Daarmee bedoel ik, ik ben pas echt gerust als iedereen ook echt thuis is. (lacht)”
“Ik ben altijd een enorm moederskind geweest", vertelt Kim. "Toen ik alleen ging wonen, hebben wij enorm gehuild. Ik draaide van de oprit met mijn visbokaal en een visje in, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Die avond ging ik huilend bad. De volgende dag zag ik mijn moeder alweer en ook zij had tranen met tuiten gehuild."
Ondertussen zijn haar ouders rijper geworden: “Mijn mama is 68 jaar oud en mijn vader 73. Vooral mijn vader heeft al gezondheidsproblemen gehad, wat nog steeds een aandachtspunt blijft. Op het moment dat wij beslisten om onze droomwoning te bouwen, kwamen ook mijn vaders gezondheidsproblemen op tafel. Mijn vader was al eens opgenomen in het ziekenhuis, waardoor mijn moeder toen alleen thuis zat. Ik voelde me daar niet goed bij. Dus toen we begonnen met bouwen, moesten we daar stil bij staan. Zien we dat zitten? Want het is nu of nooit! Mijn moeder sprong een gat in de lucht. De wetenschap dat er altijd een plekje zou zijn voor haar, gaf haar een enorme gemoedsrust."
Kim Van Oncen en Anja Daems
Een stippellijnen draadje
Kims vader had bijna niet in haar droomhuis gewoond: “Het was geen zijden draadje meer, maar eentje waar al stippellijntjes stonden. In november 2023 heeft mijn vader een routineoperatie gehad, die bijna fataal is afgelopen. Er werd een drietal weken gezegd: 'Waarschijnlijk zal hij het niet halen'. Dat was heel zwaar, maar toch was er telkens een sprankeltje hoop.”
“Mijn grootste angst is om een moeder te zijn zonder kinderen of een kind zonder ouders. Een bloedband is de dichtstbijzijnde relatie die je ooit kan hebben, of dat is toch mijn ervaring. Dus toen ze me vertelden dat mijn vader het niet ging halen, heeft dit me veel meer pijn bezorgd dan ik op voorhand had gedacht.”
Heeft Kim veel tijd om te genieten van haar droomhuis? Waarom hebben ze er ook een feesthuis voor de kinderen later van willen maken? En hoe leeft hun sterrenkindje Pippa voort in hun thuis? Beluister hier de volledige aflevering van ‘Als de muren konden praten’.
