Kris confronteerde zijn pesters toen ze volwassen waren: "Niemand heeft een pak rammel nodig. Een open gesprek, dat is wat helpt"
do 20 jan. - 0:00
Wijs-presentatrice Karolien Debecker en Kris kennen elkaar. Ze zaten samen in de klas op de lagere school. Karolien herinnert zich Kris als een schattige jongen met krulletjes, die heel erg van Clouseau hield. “Nog steeds!”, lacht Kris. Maar daarnaast herinnert Karolien zich ook de pesterijen en hoe het er soms heel hard aan toe ging.
“Het waren dominante personen”
“Je hebt een pester en dan heb je de jongens of meisjes die er rondhangen omdat ze niet anders durven. Toch had ik altijd een paar mensen rondom mij. Ik heb gelukkig wel altijd een ‘Karolien’ gehad die mij gewoon normaal behandelde. Niet per se als slachtoffer, maar als iemand die gewoon was.” Toch vraagt Karolien zich af of dat voldoende is wanneer je elke dag zo onder vuur wordt genomen. “Het is lastig om achteraf te beseffen: het had beter gekund.” Maar Kris snapt dat het heel moeilijk is voor anderen om tussen te komen. “Het waren heel dominante personen. Wat kan je doen?”
Toen is toen. Niemand heeft een pak rammel nodig.
“Een open gesprek helpt”
Kris heeft de pesters als volwassenen geconfronteerd toen hij ze eens tegenkwam op café. “Eigenlijk waren dat goede gesprekken. Sommigen waren in het begin voorzichtig, maar dan zei ik hen: het is oké. Toen is toen.” Anderen boden ook oprecht hun excuses aan. “Excuses werken helend. We kunnen pesten nooit goed praten en het is absoluut fout, maar niemand heeft een pak rammel nodig. Een open gesprek, dat is wat helpt.”
Het is normaal dat alsje klappen krijgt, mentaal en fysiek, dat je moet herstellen.
“Pesten vanuit een eigen zwakte”
Het is Kris nu ook meer duidelijk geworden waarom iemand pest. “Mensen voelen zich niet altijd goed in hun vel. Pesters zullen vaak vanuit een eigen zwakte pesten. Ze willen zichzelf een beter gevoel geven.” Met de vroegere pesters praten, hielp Kris enorm. “Er zijn mensen die achteraf vertelden wat ze toen doormaakten, een scheiding thuis bijvoorbeeld. Je zou het kunnen zien als een excuus, maar mij helpt het om te weten dat ze zich op mij hebben afgereageerd vanwege een slecht gevoel. Het maakt niet alles goed, maar je begrijpt het wel beter.”
“Ik heb de pesters vergeven”
“Ik wens zowel pesters als gepesten therapie toe. De pesters doen het vaak vanwege een achterliggende reden. Ook degene die gepest worden, hebben er uiteraard last van. Het is een enorm herstelproces.” Kris draagt op sommige vlakken nog altijd de gevolgen. “Het is normaal dat als je jarenlang klappen krijgt, zowel mentaal als fysiek, dat je moet herstellen. Ik heb het hen wel vergeven, al blijven sommige gedragingen van mezelf een gevolg van toen.” Verder wil Kris ook nog raad meegeven aan mensen die gepest worden. “Zoek minstens één iemand die je vertrouwt en schaam je zeker niet!"
