Lesley-Ann Poppe: "Op tv word ik vaak in één bepaalde rol geduwd, wat mijn imago als zakenvrouw niet ten goede komt"

Een stille loft in Antwerpen

“Ik ben geboren en getogen in Antwerpen. Ooit ben ik verhuisd met mijn ouders naar Sint-Niklaas, maar toch kwam ik terug. Ik blijf altijd terugkeren. Ik heb al 25 jaar dezelfde huisarts. Dat zegt genoeg, denk ik. (lacht)”

“Ik werk hier ook vlakbij”, gaat Lesley-Ann Poppe verder. “Op 150 meter hiervandaan heb ik drie verschillende zaken. Ik wandel de Meir dus de hele tijd op en af. Zoveel zelfs dat de winkeldames mij aanspreken om te vragen of ik iets zoek.”

In huis hoor je niets van de drukke Meir. En er is werkelijk plaats voor iedereen. Haar kinderen hebben elk hun eigen badkamer, living en slaapkamer. Voor de honden is er een gigantische binnentuin én wordt er dagelijks gekookt in een grote keuken: “Vandaag kregen ze kikkererwten met couscous en kip, morgen zalm met broccoli. Ik schaam me er een beetje voor, maar ik zie ze heel graag. Koken is mijn manier van zorgen en liefde geven. Elke ochtend bij het ontbijt ligt mijn boodschappenlijstje naast me en maak ik mijn menu, ook voor mijn honden. Andere mensen lezen de krant of zitten op hun smartphone tijdens het ontbijt, ik lees mijn kookboeken en maak mijn boodschappenlijstjes.”

"Ik mocht niets en deed alles"

“Ik ga heel lang met minderjarige kinderen in huis hebben gezeten: 31 jaar om precies te zijn. Ik vind het gezellig. Ik ben heel blij met die keuze. Sindskort heb ik geen nanny meer in huis, want de jongste is nu oud genoeg om naar school te gaan. Vanaf dat hij zichzelf kon aankleden, vonden we het dus niet meer nodig.”

“Mijn kinderen moeten hun eigen plek altijd heel goed opruimen. Dat is een beetje beroepsmisvorming volgens mij. Ik ben er heel erg streng op. Ik werk in de beauty en ben veel bezig met netheid, dus het moet ook thuis opgeruimd zijn.” Daarnaast is ze wel helemaal geen strenge moeder: "Maar ik heb het geluk dat ik superbrave kinderen heb. Mijn oudste zoon gaat nooit uit, zit in zijn laatste jaar latijn-wiskunde en is enkel bezig met sporten en studeren. Ik moet er nooit achterzitten. Hij mag alles, maar hij doet niets: hij drinkt en rookt niet of gaat nooit uit. Ik mocht niets en ik deed alles… (lacht)."

Een passende partner

Lesley-Ann Poppe verschilt negen jaar met haar man: "Eigenlijk valt dat best mee. Moest het omgekeerd zijn, zou er zelfs niet over het leeftijdsverschil gepraat worden. Het voordeel was dat we allebei nog in dezelfde levensfase zaten: we wouden nog allebei kinderen, een huis kopen, een zaak starten… Het zou moeilijker geweest zijn, moesten we niet meer in dezelfde levensfase gezeten hebben. Maar ik merk dat het vroegere taboe begint weg te ebben, want ik heb nog vriendinnen die samenzijn een jongere partner. Het belangrijkste is dat je een partner kiest die bij je past. ”

"Mijn partner en ik vullen elkaar heel goed aan", gaat ze verder. "Hij moet met me om kunnen, want ik ben wel het een en het ander. (lacht) Ik ben heel bazig en daar moet je mee om kunnen als man. Ik moet mijn goesting krijgen... En mijn goesting is vaak correct."

"Sorry, maar dat is niets voor mij"

Lesley-Ann Poppe maakte onlangs een belangrijke beslissing: "Ik ga minder op televisie komen, omdat ik vaak in één bepaalde rol wordt gecast of geduwd. Ze vragen me om mee te doen aan programma’s waar ik sowieso nee op zeg, omdat het mijn imago als zakenvrouw niet ten goede zou komen. Ze vragen me voor survivalprogramma’s, maar sorry, dat is echt niets voor mij. Mensen hebben vooroordelen. Ik denk dat ze me niet serieus nemen door hoe ik eruit zie. En tegelijkertijd zou ik ook niet weten wanneer ik het tv-werk nog moet doen.(lacht)"

Hoe combineert ze haar drukke werk met haar gezin? Waarom woont haar eigen familie zo verspreid over de wereld? En heeft ze echt zo een sterk karakter als ze laat uitschijnen? Anja Daems praat er verder over in een nieuwe aflevering van de podcast ‘Als de muren konden praten’.