Liesbeth Indeherberge zetelde in volksjury: "Het is heel ingrijpend, want je beslist over het leven van iemand"

5 jaar geleden zat Liesbeth in een assisenjury voor een roofmoord op een 78-jarige vrouw in Laken. Ze keek zelf ook naar de reeks op Eén en vond het allemaal erg herkenbaar, "ik schrok ervan hoeveel herinneringen en emoties het bij mij opriep. Ik herkende er veel van", vertelt Liesbeth daarover.

"Je blijft ermee bezig. Ik sliep ook heel slecht, omdat je constant aan de zaak denkt"

In tegenstelling tot in 'De Twaalf', leek de schuldvraag in haar proces veel makkelijker te beantwoorden, "De beschuldigde zei als eerste woorden: 'ik ben schuldig, ik beken over de hele lijn', dat maakte het voor ons als jury iets makkelijker, omdat hij al bekende. Maar toch bleef het moeilijk, omdat je ook over de strafmaat beslist. Dat is wel heel ingrijpend, want je beslist over het leven van iemand."

Het proces duurde amper 7 werkdagen, maar toch kruipt het onder je vel. "Het is heel zwaar, het zijn heel lange dagen. Het stopt ook niet wanneer je de deur achter je dicht trekt. Je blijft ermee bezig. Ik sliep ook heel slecht, omdat je constant aan de zaak denkt."

In 'De Twaalf' ontstaan er vriendschappen onder de juryleden, maar voor Liesbeth ging het niet zo ver. "Je bent een groep mensen dat in zulke vreemde omstandigheden wordt samen gezet, dat het een heel vreemde basis is om een vriendschap op te bouwen. Het is wel de gewoonte  dat na het proces de advocaten, het hof en de hele jury samen iets gaan drinken om alles af te sluiten. Dat was wel een bijzonder moment. De broer van het slachtoffer is ons toen nog komen bedanken, omdat we onze taak als juryleden zo serieus hadden opgevat."