Limburgse harpiste Anneleen Lenaerts op nieuwjaarsconcert in Wenen

Even een stukje geschiedenis... De Wiener Philharmoniker bestaat al sinds 1842, maar het eerste nieuwjaarsconcert in deze vorm was in 1939, toen nog op 31 december. Het was Clemens Krauss die het initiatief nam en het eerste concert ook dirigeerde. In 1941 verhuisde het concert naar Nieuwjaarsdag.

Strauss

Van in het begin stond de Oostenrijkse componistenfamilie Strauss centraal, goed voor lichte klassieke muziek, wat altijd zeer populair was in Wenen. Niet alle gespeelde stukken hebben een Strauss-etiket, maar toch het grootste deel ervan. Plaats van het gebeuren is de wat pompeuze zaal van de Wiener Musikverein, het concertgebouw van Wenen. Elk jaar vond het concert trouwens plaats, dus ook tijdens de oorlogsjaren '40-'45.

Wereldtop

Langzaamaan groeide het aanzien van het concert, groeide de belangstelling ook en werd de afdruk in de wereld van de klassieke muziek groter. Tot wat het nu is. Het absolute ijkpunt in zijn genre, het hoogtepunt van het jaar, en dat al direct op de eerste dag van het jaar. En het is voor de muzikanten ook een heel speciaal zijstapje.

"De Wiener Philharmoniker is absolute wereldtop, iedereen wil daar spelen, dat zegt alles. En elk jaar opnieuw wil het orkest laten zien: we zijn er en we zijn de beste. Het is één groot promogebeuren voor het orkest, maar ook voor het Weense Staatsballet, dat in de televisieuitzending mag schitteren. En Wenen én Oostenrijk krijgen zo elk jaar één grote, lange reclamespot."

Anneleen Lenaerts, de Limburgse harpiste

Al tien jaar lang speelt een Belgische mee bij de Wiener Philharmoniker, én dus ook bij de Staatsopera: Anneleen Lenaerts, een Limburgse (uit Peer) van amper 32 jaar. Ze is de eerste landgenote uit de geschiedenis die het tot op het podium van de Musikverein brengt.

"Een primeur, het toont aan hoe goed ze is, zeker ook omdat ze er al op heel jonge leeftijd bij was. Na zware audities is dat. Velen voelen zich geroepen en er zijn dus veel concurrenten. En dan moet je je kunnen laten horen, spelen vanachter een zwart gordijn, zodat enkel je muzikaliteit opvalt en niets anders. Het zijn de andere orkestleden die kiezen wie wordt aangenomen, wat ook wel speciaal is", weet Mark Janssens.

Droom waar maken

Lenaerts, die studeerde in Beringen, Brussel en Parijs, maakte haar droom waar: "Als kind riep mijn moeder me naar de televisie als de harp in beeld kwam. Maar toen ik kwam kijken, was de harp alweer verdwenen. Ik had nooit durven denken dat ik ooit zou meespelen."

"Het is in heel veel huiskamers traditie om het nieuwjaarsoncert te bekijken, gezellig met een glaasje in de hand, dat was bij ons ook zo. Bijzonder is bij dit concert dat mensen die doorheen het jaar niet naar klassieke concerten gaan, ook van dit concert genieten.”