
de madammen
Makelaar Heleen Janssens: "Ik doe het voor de mensen, niet voor de mooie huizen"
wo 19 feb. - 9:46

Doorheen de jaren heeft Heleen de sector alvast veel erg zien evolueren. "Er is enorm veel veranderd, er zijn veel meer attesten dan vroeger bijvoorbeeld. Maar kopers zijn ook veeleisender geworden, en we moeten kopers ook vaak gerust te stellen. Eigenaars willen vaak zonder een vastgoedkantoor verkopen, en dan willen de kopers dat we alles nakijken. Dat is ook een belangrijke rol die we nu spelen", legt Heleen uit.
"Ik doe het voor de mensen, niet voor de mooie huizen"
Een huis kopen gaat vaak gepaard met veel vreugde, terwijl aan een verkoop soms verdriet vast hangt. En daar is Heleen niet ongevoelig voor. “Ik ben nogal een emotioneel persoon, ik ga altijd mee in de mensen hun verhalen. Ik doe deze job niet voor de mooie huizen, ik doe het echt voor de mensen, dat ik voor hen iets kan betekenen. Verkopers moeten afscheid nemen van een verhaal, terwijl de kopers net een nieuw verhaal starten."
"Ik zag Gerda echt als mijn oma"
Zo bouwde Heleen enkele jaren terug een sterke band op met Gerda, een oudere vrouw die haar man pas verloren was. Heleen hielp haar huis te verkopen aan een correcte prijs en samen vonden ze ook een nieuw appartement voor Gerda. “Achteraf zei ze tegen mij dat ik haar door die moeilijke periode heb geholpen. Ik zat met haar dan echt te snotteren", vertelt Heleen. Maar daar hield het niet bij op. "Gerda kwam daarna ook langs op onze opendeurdagen en dan wou ze absoluut mee pistolets smeren of helpen afwassen. We hebben echt een familiale band gekregen, ik kon haar ook alles vragen. Ik zag haar echt als een oma." Tot Gerda slecht nieuws kreeg, ze had terminale kanker. "Op een gegeven moment vertelde ze mij dat ze te veel pijn had en dat ze euthanasie ging plegen. Ze vroeg aan mij of ik er niet bij wou zijn. Met een klein hartje heb ik 'ja' gezegd. Ik herinner mij nog goed dat ze zei, 'niet wenen hé', maar dat is natuurlijk niet gelukt. Achteraf ben ik heel blij dat ik het gedaan heb. Haar foto staat nu nog altijd bij mij in de living."