Mantelzorger Gudrun: “Ik richtte ‘Het Ventiel’ op om mijn man met jongdementie weer die twinkel in zijn ogen te geven”

Gudrun heeft ‘Het Ventiel’ opgericht: “ ‘Het Ventiel’ is een buddywerking voor mensen met jongdementie. Het is een volledige vrijwilligerswerking waar we activiteiten aanbieden, maar ook ondersteuning van de gezinnen. We willen hen nieuwe uitdagingen aanbieden en mensen samenbrengen om hen te amuseren.”

Maar naast initiatiefneemster is ze tegelijkertijd mantelzorger voor haar man Patrick met jongdementie. Ze heeft dus een dubbele rol: “Het is net daardoor dat ik ‘Het Ventiel’ opgestart heb. Om mijn man Patrick deze kansen te bieden en leuke dingen te laten doen. Ik heb het gestart voor hem, samen met hem, maar ondertussen ook voor heel veel andere mensen. Het kan maar mooi zijn als je ziet dat ook heel veel andere mensen ervan profiteren en meegaan in het verhaal.”

Buddies en vrijwilligers

Zonder vrijwilligers zouden ze niets zijn: “Iedereen is bij ons vrijwilliger, met een heel groot hart. Ik ben enorm dankbaar voor al die vrijwilligers die gewoon meestappen in mijn dromen en mijn verhaal. Zonder hen had ik dit niet kunnen waarmaken.”

Carine De Jans is zo’n vrijwilliger. Zij is ‘een Buddie’ bij ‘Het Ventiel’: “Ik doe activiteiten samen met de mensen met jongdementie. Dat gaat van kunst maken, een muzieknamiddag tot paardrijden of wandelen. Verschillende dingen!”

Carine gaat verder: “Ik zocht iets als vrijwilliger, maar was er nog niet helemaal uit wat ik juist wilde doen. Tot ik via Facebook iemand zag die regelmatig ‘Het Ventiel’ likete. Ik heb erop geklikt en het interesseerde me wel. Mijn osteopaat die ook ‘Buddie’ is bij ‘Het Ventiel’ heeft me uiteindelijk over de streep getrokken. Zo heb ik contact opgenomen met Gudrun. Ik ben er nu al drie jaar en een half vrijwilliger. Best lang!”

Ze haalt er enorm veel voldoening uit: “Eens je er mee begint, blijf je hangen. Van het moment dat je er binnenstapt en een activiteit meedoet, voel je de warmte en de verbondenheid. Moest ik het niet meer mogen of kunnen doen, zou ik het heel erg vinden. De twinkels in de ogen van de mensen zijn zo mooi. Je ziet hoe je mensen kan blij maken. Je voelt hun dankbaarheid.”

"Zij betalen helemaal niets"

‘Het Ventiel’ werkt volledig met vrijwilligers en zijn niet gesubsidieerd, vertelt Gudrun: “Wij werken volledig op basis van giften en sponsoring door bedrijven of service clubs. Maar net doordat we op vrijwillige basis werken, sparen we enorm veel lonen uit. We hebben ook geen huur van lokalen of kosten van bijvoorbeeld dure auto’s. Ik denk ook dat de transparantie van mensen die geld geven heel belangrijk is. Elke eurocent gaat integraal naar activiteiten voor onze mensen met jongdementie. Het gaat echt waar het naartoe moet."

"We bieden daarnaast ook alles gratis aan, aan onze mensen met jongdementie. Zij betalen helemaal niets. We vinden dit superbelangrijk, want jongdementie legt een hele zware financiële last op gezinnen. Dat gaat van gezinnen met studerende kinderen, mensen die een huis moeten afbetalen, hun job verliezen tot opvang moeten zoeken. Daarom willen we dat iedereen met jongdementie eraan kan deelnemen en niet moet denken: “Amai, dat kost veel geld…” en het daarom zouden laten. Elke eurocent die we krijgen maakt echt verschil voor de mensen met jongdementie. Ik denk dat net daardoor mensen gul zijn naar ons toe. Het maakt het verschil. Absoluut!”

De Dag van de Zorg

Elk jaar is het De Dag van de Zorg. En ook mantelzorgers zorgen. Zij worden dus ook in de kijker gezet: “Bij ons is het elke dag De Dag van de Zorg. We kunnen het niet vieren zoals andere jaren. We kunnen niet live iets doen. Voor onze mensen is online iets doen niet zo evident. We blijven dus gewoon dagdagelijks inzetten voor onze mensen, voor onze mantelzorgers en hun kinderen. Maar we zijn heel blij om die dag eens in de aandacht te komen en jongdementie in de kijker te zetten. We vinden het heel belangrijk dat de groep van mensen met jongdementie niet vergeten wordt. Het is dagdagelijkse zorg zonder dat het echt als zorg gezien wordt. We vergeten soms dat zorg ook buiten de ziekenhuizen en woonzorgcentra gebeurt.”

Carine De Jans vindt dat de zorg zeker een beetje meer aandacht kan krijgen: “Aandacht kan altijd meer. Hoe meer aandacht eraan besteed wordt, hoe beter. Hoe meer mensen vrijwilligerswerk doen, hoe beter. Ik zou het iedereen aanraden. Het is een gevoel, ja … Onbeschrijfbaar. Vraag het maar aan mijn ouders, mijn kinderen, mijn familie of op het werk: ze weten allemaal hoe ik me hierover voel. Waar het hart van vol is, zeggen ze hé …”