"Mijn kind heeft zonder m'n medeweten een bromfiets gekocht"

Hilde uit Dendermonde zit met een probleem. "Mijn tienerzoon van 16 is onlangs thuisgekomen met een mobilette. Mijn ergste nachtmerrie werd plots werkelijkheid!"

"Mijn man ziet er geen erg in, maar ik wel. Ik vind het niet kunnen dat mijn zoon die aankoop deed zonder het eerst te vragen. Wat moet ik doen? Kan ik hem verplichten om de brommer weg te doen?"

Patty De Bruyckere is verbonden aan Thomas More en komt uitleg geven in de studio.

Alles draait rond communicatie: hoe is die tussen de zoon en de ouders en is het onderwerp al eerder aan bod gekomen binnen het gezin?

De eerste bedenking is: de zoon komt ineens thuis met een brommer, zoiets gebeurt niet zomaar. De zoon weet ongetwijfeld dat beide ouders anders denken. Het zou voor hem moeilijker geweest zijn voor de zoon als zijn ouders het eens zouden zijn.

Dat papa er geen probleem van maakt, terwijl mama volledig tegen is. Hier kan je als puber op inspelen.

Communicatie is de eerste stap. Je kan het ook bekijken vanuit een juridisch standpunt. De zoon heeft geen bevoegdheid om zo’n beslissing zelf te maken tot hij 18 jaar is.

Nu blijft de vraag: de brommer is gekocht, wat doen de ouders nu?

• Mag die brommer blijven of wordt hij verkocht?
• Kunnen er afspraken worden gemaakt?
• Onder welke condities mag de brommer gebruikt worden?

Ouders horen hier eerst onderling over te praten voordat ze met hun zoon in discussie gaan. Beide ouders moeten toch een gezamenlijk standpunt komen.

Daarna volgt het gesprek met hun zoon: de moeder moet duidelijk aangeven dat ze teleurgesteld of boos is. Afhankelijk van het gesprek met haar partner moet zo aangeven wat kan en wat niet kan.

Heel vaak wordt het systeem van kaarten gebruikt: bij een rode kaart wordt er niet onderhandeld, bij een groene kaart kan de jongere zelf beslissen en bij een oranje kaart kan erover onderhandeld worden. De ouders moeten aangeven wat niet-onderhandelbaar is en wat net wel. Bv.:

• Rood = de brommer samen met vrienden gebruiken
• Groen = met de brommer naar school gaan
• Oranje = de brommer in het weekend gebruiken

Kán Hilde haar kind verbieden ermee rond te rijden?

Wettelijk gezien kan dat, omdat hij nog niet meerderjarig is. Maar het ouderlijk gezag moet uitgeoefend worden in het belang van het kind. Het is een opvoedingskwestie.

Je kan je de vraag stellen: wat is opportuun? Een moeder kent haar zoon het best en weet wat haar zoon zal pikken.

Ze kan het hard maken voor hem, maar de vraag blijft of dat werkbaar is. Zij heeft het mandaat om te zeggen dat de brommer verkocht moet worden. Hiervoor kan je gerechtelijke stappen ondernemen.

Ze kan vb. zeggen: "Hij is nog geen 18 en jullie hebben een verkoop gesloten waar ik het niet mee eens ben."

Ook geld kan een reden zijn om het hem te verbieden. Het is goed mogelijk dat het niet helemaal zijn geld is waarmee hij de brommer kocht, maar dat van zijn ouders.

Hoe ver mag je deze puberstreken laten komen?

Het is aan de ouders om tegen hun zoon te zeggen dat hij voor grote beslissingen (zoals een reis,…) met hen moet overleggen. Moest dit niet gebeuren, kan je onderling een sanctie afspreken.

Je maakt samen met hem de regels op en vraag hem tegelijkertijd zichzelf een sanctie op te leggen die van kracht gaat als hij de afspraken niet nakomt. Zo kan je zulke zaken in de toekomst vermijden. De zoon moet zich bewust zijn van zijn verantwoordelijkheid en dat moeten zijn ouders hem duidelijk maken.

Waarom toont haar man niet dezelfde bezorgdheid als zij?

Je kan je ook afvragen: Waarom vindt de vrouw het zo erg?

Is het omdat haar zoon niet overlegd heeft? Is het een financieel probleem? Of vindt ze het gevaarlijk?

De vader kan je anders over denken, hij vindt misschien dat zijn zoon verantwoordelijk genoeg is. De moeder schat zijn verantwoordelijkheid waarschijnlijk iets lager in.

Wat doe je als man en vrouw niet dezelfde ideeën hebben over opvoeden?

Ouder hebben vaak weinig rust. Het begint al bij een baby: pak je hem uit zijn bed als hij weent of niet? Ouders hebben vaak een verschillende mening over opvoeden en zorgt voor ruzies.

Ouders moeten onderling communiceren: de moeder komt naar buiten met haar bezorgdheden en de vader maakt duidelijk waarom hij het geen probleem vindt. Daarna moeten ze pas naar hun zoon toetreden. Als dit niet gebeurt, is de kans groot dat de zoon een coalitie gaat vormen met zijn vader en de moeder buitenspel wordt gezet.